Taperman

Το όνομα του μικρού ταπεινού χωριού, κτισμένο από τους πρόσφυγες του Πόντου, έμελε να μείνει ανεξίτηλα χαραγμένο στη μνήμη όλου του κόσμου. Ήταν το 1976, όταν ο καθηγητής Μανώλης Ανδρόνικος, επικέντρωνε τις έρευνές του σε ένα χαμηλό ύψωμα, μία «τούμπα» στις παρυφές του χωριού. Οι «τούμπες», όπως τις ονομάζουν οι ντόπιοι, αποτελούν ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του μακεδονικού τοπίου και ήταν ήδη από τον 19ο αιώνα γνωστό, ότι στην καρδιά τους κρύβουν λείψανα του παρελθόντος. Η «Μεγάλη Τούμπα» της Βεργίνας εξωτερικά δεν παρουσίαζε τίποτε το ιδιαίτερο, που θα την έκανε να ξεχωρίζει από δεκάδες άλλες. Η συγκλονιστική ανακάλυψη που επρόκειτο να γίνει εκεί αποτελούσε ένα απίστευτο ανακάτωμα διαίσθησης, επιμονής, τύχης και πεπρωμένου. Ο ακούραστος ερευνητής μετά από τριάντα χρόνια ερευνών, θα συνέδεσε το όνομά του με τη μεγαλύτερη αρχαιολογική ανακάλυψη του 20ου αιώνα και θα έκανε το όνομα της Βεργίνας διάσημο σε όλη την υφήλιο.

Έως τότε, άλλοι επιφανείς αρχαιολόγοι, είχαν ταυτίσει στην ίδια περιοχή τα τείχη, το θέατρο και το ανάκτορο μίας σημαντικότατης πόλης, των Αιγών, της αρχαίας πρωτεύουσας των Μακεδόνων. Όταν ο καθηγητής Ανδρόνικος άρχισε τις έρευνες, η «Μεγάλη Τούμπα» είχε ύψος 13 μέτρα και μία διάμετρο που πλησίαζε τα 100. Το 1976 υπήρξε μία λαμπρή χρονιά για τις ανασκαφές του, καθώς ήρθαν στο φως πολυάριθμες επιτύμβιες στήλες του 4ου και των αρχών του 3ου αιώνα π.Χ. Πολλές από αυτές ήταν γραπτές και έφεραν χαραγμένα πάνω τους τα ονόματα και τα πατρώνυμα των αρχαίων μακεδόνων. Η ύπαρξη ενός σημαντικού νεκροταφείου στην περιοχή ήταν γνωστή και από παλαιότερες έρευνες. Τίποτε άλλο δεν προμήνυε ωστόσο το τι θα ακολουθούσε.
Την επόμενη χρονιά, σχεδόν ανέλπιστα, αποκαλύπτεται ένας μεγάλος μακεδονικός τάφος. Είναι κτισμένος με δόμους και έχει τη μορφή μεγάρου με προθάλαμο και την πρόσοψη ενός ναού. Το πιο ενδιαφέρον εξωτερικό χαρακτηριστικό του τάφου είναι η μεγάλη τοιχογραφία στη δωρική πρόσοψη του μνημείου. Σε μία ζωφόρο μήκους 5,60 μέτρων παριστάνεται μία πολυπρόσωπη σκηνή κυνηγιού μέσα στο πλούσιο τοπίο ενός άλσους, μία ξεχωριστή σύνθεση με πλούσια χρώματα. Η μνημειακή θύρα του τάφου είναι σφραγισμένη. Ο τάφος είναι ασύλητος και ο αρχαιολόγος θα περάσει στο εσωτερικό του από μία τρύπα στην οροφή. Αυτό που αντικρίζει ξεπερνάει κάθε προσδοκία. Μία πανοπλία πολεμιστή βρίσκεται τοποθετημένη στον πίσω τοίχο, όπως την άφησαν πριν 2300 χρόνια, ενώ στο δάπεδο βρίσκονταν μία χρυσελεφάντινη κλίνη και όλα τα πολύτιμα σκεύη που συνόδευαν τον νεκρό στην τελευταία του κατοικία. Τέλος κλεισμένα σε μία χρυσή λάρνακα με το έμβλημα των μακεδόνων βασιλέων βρίσκονται τα οστά του νεκρού. Έκπληκτος ο καθηγητής καταλαβαίνει ότι βρίσκεται ενώπιον ενός νεκρού βασιλιά της αρχαίας Μακεδονίας, που πέθανε κάπου στη δεκαετία του 330 π.Χ. Εκείνη τη μαγική στιγμή, δεν τολμάει να σκεφτεί ποιος θα μπορούσε να είναι.
Ο τάφος μετά από πολύ περίσκεψη θα αποδοθεί στο Φίλιππο Β΄, τη μεγάλη στρατιωτική και πολιτική φυσιογνωμία του 4ου αιώνα π.Χ., τον πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο βασιλιάς Φίλιππος δολοφονήθηκε στο θέατρο των Αιγών, κατά τη διάρκεια των γάμων της κόρης του Κλεοπάτρας. Πολλές πτυχές της δολοφονίας του παρέμειναν ιστορικά σκοτεινές. Θάφτηκε μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά από τον τόπο του εγκλήματος.
Ένας δεύτερος γρίφος περίμενε τους αρχαιολόγους στον προθάλαμο του ίδιου τάφου, όπου βρέθηκε μία δεύτερη χρυσή λάρνακα που περιείχε τα οστά μίας γυναίκας, τυλιγμένα σε χρυσοΰφαντο ύφασμα. Η ταφή αποδόθηκε πιθανώς στην τελευταία σύζυγο του Φιλίππου Β’, Κλεοπάτρα. Μία ακόμη χρυσελεφάντινη κλίνη συμπλήρωνε τα πλούσια κτερίσματα του τάφου, ενώ τα βαρύτιμα χρυσά στεφάνια και τα διαδήματα πρόδιδαν – αν υπήρχε ποτέ αμφιβολία – για άλλη μία φορά την βασιλική καταγωγή των νεκρών.
Ο τάφος επικράτησε να λέγεται «τάφος του Φιλίππου», ωστόσο τα τελευταία χρόνια αρκετοί επιστήμονες, με διόλου ευκαταφρόνητα επιχειρήματα χρονολόγησαν τον τάφο 20 περίπου χρόνια αργότερα από το 336 π.Χ., που δολοφονήθηκε ο Φίλιππος. Η νέα αυτή χρονολόγηση μας φέρνει πολύ κοντά στη χρονιά που δολοφονήθηκε ο Αριδαίος, ο ετεροθαλής αδελφός του Μ. Αλεξάνδρου και ένας από τους διαδόχους του μακεδονικού θρόνου. Ο επιστημονικός διάλογος σχετικά με την ταυτότητα του νεκρού συνεχίζεται ακόμα σήμερα, χωρίς να έχει καταλήξει, καθώς και οι δύο πλευρές έχουν τα επιχειρήματά τους. Όποιος όμως και αν είναι ο νεκρός, η σημασία της ανακάλυψης του Ανδρόνικου δεν επισκιάζεται πλέον.
Μέσα στο χρυσάφι και τη λάμψη της ανακάλυψης ενός ασύλητου μακεδονικού βασιλικού τάφου, σχεδόν ξεχάστηκε ένας δεύτερος τάφος που βρέθηκε την ίδια χρονιά. Είναι ο λεγόμενος «τάφος της Περσεφόνης». Συλημένος ήδη από την αρχαιότητα, μας διέσωσε ωστόσο δείγματα μίας τέχνης, της οποίας όλα τα έργα σχεδόν έχουν χαθεί. Ο «τάφος της Περσεφόνης» διακοσμούνταν με θαυμάσιες τοιχογραφίες με θέματα εμπνευσμένα από τη μυθολογία. Από αυτά ξεχωρίζει η αρπαγή της Περσεφόνης από το θεό του Κάτω Κόσμου, τον Πλούτωνα. Η ζωγραφική αυτή σκηνή, κατά την άποψη των ιστορικών της τέχνης, αποτελεί από μόνη της μία από τις μεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ου αιώνα και μας αποζημιώνει για όσα φορητά πολυτελή αντικείμενα τυχόν αφαίρεσαν οι τυμβωρύχοι. Οι τοιχογραφίες με τη ζωντάνια των χρωμάτων και την εντυπωσιακή γραμμή τους φανερώνουν ιδιαίτερη δεξιοτεχνία, στοιχείο που δικαιολογεί την απόδοσή τους σε ένα μεγάλο ζωγράφο της εποχής, πιθανώς τον Νικόμαχο.
Ένας τρίτος μακεδονικός τάφος αποκαλύφθηκε το 1978 στη «Μεγάλη Τούμπα», δίπλα στον τάφο του Φιλίππου Β΄. Ο τάφος αυτός, αισθητά μικρότερος και κατά τι νεότερος από αυτόν «του Φιλίππου», περιείχε τα οστά ενός εφήβου περίπου 14 ετών, τοποθετημένα σε μία αργυρή υδρία που έφερε ως επίστεψη χρυσό στεφάνι. Δε γνωρίζουμε σε ποιον μπορεί να ανήκε, θα πρέπει όμως να ήταν μέλος της βασιλικής δυναστείας. Γι αυτό και ο τάφος ονομάστηκε συμβατικά «τάφος του πρίγκηπα». Και αυτός ο τάφος γλύτωσε από τη μανία των τυμβωρύχων: μας διέσωσε όλα τα ταφικά δώρα του νεκρού, τα πολύτιμα σκεύη και τα όπλα του, καθώς και μία ακόμα χρυσελεφάντινη κλίνη. Μια στενή ζωφόρος με θέμα την αρματοδρομία διακοσμεί με τα ωραία χρώματά της τους τοίχους στο εσωτερικό του προθαλάμου.
Στο σύνολο των μνημείων της Μεγάλης Τούμπας εντάσσονται δύο ακόμα μνημεία πιο αποσπασματικά, αλλά εξίσου σημαντικά.
Δίπλα στον τάφο της Περσεφόνης βρέθηκαν τα θεμέλια ενός ηρώου, δηλαδή ενός πώρινου υπέργειου οικοδομήματος, που κατά τα φαινόμενα είχε ανεγερθεί προς τιμήν κάποιου νεκρού, πιθανόν αυτού που βρισκόταν μέσα στον «τάφο του Φιλίππου».
Τέλος, λίγο μακρύτερα από τους τρεις μακεδονικούς τάφους, στην περιφέρεια της Μεγάλης Τούμπας, βρέθηκαν το 1980 τα λείψανα ενός ακόμα μακεδονικού τάφου, γνωστού ως «τάφος των ελεύθερων κιόνων». Υπολογίζεται ότι θα πρέπει να ανεγέρθηκε γύρω στο 300 π.Χ. και να υπήρξε πλούσιος, όπως φάνηκε από τα λίγα αλλά εντυπωσιακά ευρήματα, καθώς και την ελεύθερη διαμόρφωση της πρόσοψης με τους τέσσερις ελεύθερους δωρικούς κίονες, από όπου άλλωστε έλαβε και το όνομά του.
Το σύνολο των βασιλικών ταφών, σκεπάστηκε κατά τη διάρκεια της αρχαιότητας από έναν πελώριο τύμβο. Αυτό συνέβη πιθανότατα, μετά την αποχώρηση του βασιλιά Πύρρου και των μισθοφόρων του, ύστερα από τις λεηλασίες που είχαν υποστεί οι τάφοι της αρχαίας πόλης από τους επιδρομείς (274/3 π.Χ.). Έτσι ο μεγάλος τεχνητός

λόφος που οι σύγχρονοι ονόμασαν «Μεγάλη Τούμπα», σκέπασε τους τάφους και τις μικρές τούμπες εξήντα χρόνια μετά τη δημιουργία τους και παρέμεινε ένα σταθερό ορόσημο της περιοχής. Μετά την ολοκλήρωση της ανασκαφής της Μεγάλης Τούμπας, κατασκευάστηκε το 1992 ένα μεγάλο προστατευτικό οικοδόμημα με εξωτερική μορφή εκείνη της τούμπας, το οποίο στέγασε τα σημαντικά αυτά μνημεία. Με τον τρόπο αυτό ο επισκέπτης έχει ακόμη και σήμερα την εικόνα του μεγάλου επιτάφιου λόφου, που σημάδευε τη θέση των τάφων.
Πρόσφατα, στα τέλη του 1997, το Υπουργείο Πολιτισμού εγκαινίασε στο εσωτερικό του προστατευτικού κελύφους έκθεση με τα αντικείμενα και τα κτερίσματα των μεγάλων τάφων και άλλων μικρότερων της περιοχής. Εκτίθενται οι χρυσές λάρνακες του τάφου του Φιλίππου, ορισμένα όπλα και σκεύη, μακέτες και φωτογραφίες μνημείων. Από τα εκθέματα ξεχωρίζουν οι χρυσελεφάντινες κλίνες του τάφου του Φιλίππου, με τις ένθετες ελεφαντοστέινες κεφαλές του Φιλίππου και του Μ. Αλεξάνδρου, έργα μοναδικά για την τέχνη τους και για τα πολύτιμα υλικά από τα οποία κατασκευάστηκαν.

Γιώργος Kουτσουφλάκης – Aρχαιολόγος

Η είσοδος της Μεγάλης Τούμπας του τάφου του Φιλίππου Β' στο Μουσείο της Βεργίνας.

Σε πολύ κρίσιμη καμπή εισέρχονται οι διαπραγματεύσεις για την ονομασία της Vardaska με την κατάθεση των «προτάσεων» του Αμερικανού διαπραγματευτή Μάθιου Νίμιτς. Οι προτάσεις που έχουν διαρρεύσει, είναι να επικεντρωθεί η συζήτηση γύρω από τις ονομασίες «Νέα Δημοκρατία της Μακεδονίας» και «Δημοκρατία της Νέας Μακεδονίας». Καταρχήν είναι προφανές ότι αυτές οι δύο ονομασίες διαφέρουν ριζικά μεταξύ τους. Η πρώτη είναι παντελώς απαράδεκτη για την ελληνική πλευρά, δεδομένου ότι ισοδυναμεί με την πρακτική ονομασία «Μακεδονία» στον Τύπο, στα σχολικά βιβλία, στην τρέχουσα ομιλία. Αντιθέτως, η δεύτερη ονομασία ισοδυναμεί με το «Νέα Μακεδονία» και έτσι θα καθιερωθεί στα ΜΜΕ, στους άτλαντες ή στη συνείδηση της κοινής γνώμης, δεδομένου ότι το πρώτο συνθετικό «Νέα» είναι διεθνώς καθιερωμένο ως αναπόσπαστο από το δεύτερο συνθετικό. Λέμε Νέα Ζηλανδία, Νέα Γουινέα κ.λπ. και κανένας δεν σκέπτεται να πει Ζηλανδία ή Γουινέα, όπως λέει και κάποιος αναλυτής.

Πέρα όμως από το ακριβές όνομα γύρω από το οποίο θα γίνει συζήτηση -αν γίνει τελικά- και με αναμφισβήτητο δεδομένο ότι το «Νέα Μακεδονία» είναι η χειρότερη δυνατή εκδοχή σύνθετης ονομασίας για ‘μάς, το πραγματικό θέμα βρίσκεται αλλού. Για πρώτη φορά ύστερα από σχεδόν δεκαπέντε χρόνια η Ελλάδα μπορεί να πάει στις διαπραγματεύσεις αυτές έχοντας στρατηγικό πλεονέκτημα!

Ο λόγος είναι ότι οι Αμερικανοί γνωρίζουν πολύ καλά πως η ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου αποσταθεροποιεί αντικειμενικά της Vardaska, καθώς είναι αναπότρεπτο οι Αλβανοί των Σκοπίων να διεκδικήσουν και αυτοί αυτό που ήδη κέρδισαν οι Κοσοβάροι ομοεθνείς τους - την απόσχιση και την ανεξαρτητοποίησή τους. Έτσι κι αλλιώς τους έχει ήδη χωρίσει το αίμα από τους Σλάβους συμπατριώτες τους, με τις αιματηρές εμφύλιες συγκρούσεις του 2001.

Υπό το πρίσμα αυτό οι Αμερικανοί βρίσκονται υπό πίεση χρόνου να ομαλοποιήσουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τη διεθνή θέση της Vardaska και κυρίως την ένταξή της στο ΝΑΤΟ αλλά και στην ΕΕ, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα των Ευρωπαίων για να «εκμαυλίσουν» τους Αλβανούς των Σκοπίων και να τους κάνουν να εγκαταλείψουν τα οράματα και τα σχέδια για απόσχιση, ανεξαρτησία και ενσωμάτωση σε μια «Μεγάλη Αλβανία».

Αυτό σημαίνει δύο πράγματα. Πρώτον ότι η Ουάσιγκτον θα πιέσει περισσότερο του συνήθους την κυβέρνηση να μην ασκήσει βέτο στην ένταξη της Vardaska στο ΝΑΤΟ. Δεύτερον ότι οι Αμερικανοί θα είναι πολύ περισσότερο του συνήθους διατεθειμένοι να πιέσουν τα Σκόπια να κάνουν υποχωρήσεις, αν όμως διαπιστώσουν ότι η Αθήνα είναι όντως διατεθειμένη να προβάλει βέτο σε περίπτωση αδιαλλαξίας της κυβέρνησης της Vardaska στο θέμα της εύρεσης κοινά αποδεκτής ονομασίας.

Αν διαπιστώσουν τη συνηθισμένη υποχωρητικότητα εκ μέρους της ελληνικής πλευράς, όπως γίνεται δεκαέξι χρόνια τώρα, αυτονόητο είναι πως θα πιέζουν μόνο την Αθήνα και καθόλου τα Σκόπια, όντας βέβαιοι ότι στο τέλος η κυβέρνηση δεν θα τολμήσει να προβάλει βέτο.

Καθοριστικός, επομένως, παράγοντας είναι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία πρέπει να υπερβεί τη στάση ατολμίας και φοβίας που τη χαρακτηρίζει κάθε φορά που πρέπει να διαπραγματευθεί με τους Αμερικανούς ή τους Ευρωπαίους. Επιτέλους μια φορά ας αντιδράσουμε, ας πάρουμε μαθήματα από την αδιαλλαξία της κυβέρνησης της Vardaska. Είναι εξόφθαλμο ότι τα επεισόδια που σημειώθηκαν χθες το βράδυ έξω από την ανεπίσημη πρεσβεία της Ελλάδας στα Σκόπια ήταν οργανωμένα από την κυβέρνηση της Vardaska.

Προφανής στόχος ήταν να δείξουν ότι ακόμη και αν ήθελε η ηγεσία της Vardaska να κάνει κάποια υποχώρηση στο θέμα της ονομασίας, οι... «αγανακτισμένοι πολίτες» της χώρας δεν πρόκειται να επιτρέψουν καμιά υποχώρηση στην κυβέρνησή τους, άρα δεν έχει νόημα να την πιέζουν οι Αμερικανοί για κάτι ανέφικτο!

Τα επεισόδια αυτά αποσκοπούν, επίσης, στο να ερεθίσουν όχι μόνο ελληνικούς εθνικιστικούς κύκλους, προκειμένου να προκαλέσουν και αυτοί αντίστοιχα επεισόδια, αλλά και να προκαλέσουν σύσσωμη την ελληνική κοινή γνώμη.

Στόχος να επικρατήσει κλίμα έντασης στις σχέσεις των δύο χωρών, με διαδηλώσεις και αντιδιαδηλώσεις, ώστε αντικειμενικά να δυναμιτιστεί κάθε απόπειρα διαπραγματεύσεων και να εντυπωθεί σε όλους η εικόνα ότι οι διαφορές των δύο πλευρών είναι αγεφύρωτες σε βαθμό που περιττεύουν οι συζητήσεις, άρα οι Αμερικανοί πρέπει να δώσουν μόνοι τους λύση, εντάσσοντας της Vardaska στο ΝΑΤΟ παρακάμπτοντας το βέτο της Ελλάδας.

Θράσος χώρας... μελλοθάνατης!

Η προκλητική τακτική των Σκοπίων με τα οργανωμένα επεισόδια και την αδιαλλαξία συνιστά κατ ουσίαν «ειρηνική» αντιγραφή της τακτικής των Αλβανοκοσοβάρων: μέσω της έντασης επιδιώκουν να προκαλέσουν ειρηνική επέμβαση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ εναντίον της Ελλάδας. Η Αθήνα οφείλει να τηρήσει σταθερή, διαλλακτική αλλά ανυποχώρητη επί της ουσίας στάση, χωρίς κανέναν φόβο και σύμπλεγμα.

Πάντως προσωπικά πιστεύω πώς όλοι οι πολιτικοί ,και ιδιαίτερα οι Κυβερνήσεις από το 1991 ως σήμερα είναι αποτυχημένοι στο θέμα αυτό!

Εξέφρασα την γνώμη μου και σε ένα Blog με Δημοσκοπήσεις

ελπίζω κι εσείς ……

Σε λευκό φόντο από το πρωί της Κυριακής το μεγαλύτερο μέρος της κεντρικής και νότιας Ελλάδας, ενώ το χιόνι έκανε και πάλι την εμφάνισή του στο κέντρο της Αθήνας.

Πυκνό είναι το χιόνι στην ανατολική Αττική, τα βόρεια προάστια και στην Πάρνηθα.

Κλειστός είναι ο δρόμος και στη Μονή Κλειστών προς τα Δερβενοχώρια.

Στα βόρεια προάστια οι κεντρικοί δρόμοι (Κηφισιάς, Μεσογείων, Τατοϊου, Αττική Οδός) είναι ανοιχτοί, ωστόσο, στο «εσωτερικό» η κατάσταση είναι δυσκολότερη και η κίνηση γίνεται σε αρκετές περιπτώσεις μόνο με αλυσίδες.

Τη Δευτέρα η κακοκαιρία θα παρουσιάσει ύφεση και οι χιονοπτώσεις σταδιακά θα περιοριστούν στην Κρήτη και αργότερα θα σταματήσουν και εκεί.

Ποια σχολεία θα παραμείνουν κλειστά τη Δευτέρα, λόγω της κακοκαιρίας

Κλειστά θα παραμείνουν τη Δευτέρα τα σχολεία στην Ανατολική και Δυτική Αττική, καθώς επίσης και τα σχολεία της νομαρχίας Αθηνών.

Τα Πανεπιστήμια που παραμείνουν κλειστά τη Δευτέρα είναι το Πάντειο, το Πανεπιστήμιο Αθηνών, η πλειοψηφία των Τμημάτων του ΕΜΠ, το ΤΕΙ Αθήνας και το ΤΕΙ Πειραιά.

Τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της νομαρχίας Αθηνών βρίσκονται στους 48 Δήμους που ανήκουν στην χωρική αρμοδιότητα της Νομαρχίας και είναι:

* Αγ.Αναργύρων, Αγ.Βαρβάρας, Αγ.Δημητρίου, Αγ.Παρασκευής, Αθηναίων, Αιγάλεω, Αλίμου, Αμαρουσίου, Αργυρουπόλεως, Βριλησσίων, Βύρωνος, Γαλατσίου, Γλυφάδας, Δάφνης, Ελληνικού, Ζωγράφου, Ηλιουπόλεως, Ηρακλείου, Ιλίου, Καισαριανής , Καλλιθέας, Καματερού, Κηφισιάς, Λυκοβρύσεως, Μελισσίων, Μεταμορφώσεως, Μοσχάτου, Ν.Ερυθραίας, Ν.Ιωνίας, Ν.Σμύρνης, Ν.Φιλαδέλφειας, Ν.Χαλκηδόνας, Ν.Ψυχικό, Παπάγου, Περιστερίου, Πετρούπολης, Πεύκης, Π.Φαλήρου, Ταύρου, Υμηττού, Φιλοθέης, Χαϊδαρίου, Χαλανδρίου, Χολαργού, Ψυχικού, Εκάλης, Νέας Πεντέλης, Πεντέλης..

Με απόφαση της Νομαρχίας Πειραιά κλειστά θα παραμείνουν τη Δευτέρα όλα τα δημόσια και ιδιωτικά σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που βρίσκονται στην περιοχή ευθύνης της Νομαρχίας Πειραιά. Η απόφαση αφορά τους Δήμους:

* Πειραιά, Κερατσινίου, Κορυδαλλού, Νίκαιας, Αγίου Ιωάννη Ρέντη, Περάματος, Δραπετσώνας, Σαλαμίνας, Αμπελακίων, Αίγινας, Ύδρας, Πόρου, Σπετσών, Μεθάνων, Τροιζηνίας, Κυθήρων και την Κοινότητα Αγκιστρίου.

Κλειστά θα παραμείνουν και τα σχολεία των νομών: Αργολίδος, Αρκαδίας, Κορινθίας, Λακωνίας, Φθιώτιδας, Βοιωτίας, Εύβοιας, Ευρυτανίας, Κυκλάδων, Ηρακλείου Ρεθύμνης, Λασιθίου και Χανίων. Κλειστά τα σχολεία του Πηλίου στη Μαγνησία.

Κανονικά θα λειτουργήσουν τα σχολεία στη Βόρειο Ελλάδα.

Newsroom ΔΟΛ