Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008
επίκειται μια συνοδός πλανητών με την Γη μας των : ΕΡΜΗΣ, ΑΦΡΟΔΙΤΗ, ΑΡΗΣ, ΔΙΑΣ, ΚΡΟΝΟΣ, ΗΛΙΟΣ, ΣΕΛΗΝΗ, την συγκεκριμένη ημερομηνία. (21/12/2012)
επομένως μιλάμε για γεγονός. Μπορούν όμως οι ανθρώπινοι νόες να φανταστούν τις επιπτώσεις αυτής της συνόδου; είμαστε πολύ μικροί ακόμα για να κατανοήσουμε τα μυστήρια του σύμπαντος.
Το τι θα συμβεί λοιπόν μας το αναφέρουν οι Ολύμπιοι σε μήνυμα τους.
((ΣΤΗΣ /22/12/2012.)) «ΟΤΑΝ ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΣΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΤΕΙ ΜΕ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ ΘΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΘΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΦΩΤΙΣΜΟΥ. Ο ΗΛΙΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΕΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΑΝΑΤΕΛΛΕΙ. Η ΓΑΙΑ ΘΑ ΒΙΩΝΕΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΟΛΑΣΗΣ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΘΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΑΣΤΕΡΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΦΩΤΙΖΟΥΝ. ΟΛΟΙ ΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ ΘΑ ΚΟΛΥΜΠΟΥΝ ΣΤΟ ΦΩΣ . ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΖΩΑ ΘΑ ΜΕΤΑΒΛΗΘΟΥΝ ΣΕ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΑΥΤΟ ΦΩΤΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΠΕΜΠΟΥΝ. ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΑΦΑΝΟ. KATΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΕΧΗ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ ΦΩΤΟΣ ΘΑ ΜΕΤΑΒΛΗΘΕΙ Η ΜΟΡΙΑΚΗ ΔΟΜΗ ΤΟΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ. TO ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΣΩΜΑ ΘΑ ΑΡΑΙΩΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΙΟΥ ΤΗΣ ΑΕΡΙΩΔΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΠΟΛΕΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ. ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΦΑΝΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΦΙΓΟΥΡΑ ΜΕ ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ. ΟΣΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΥΛΙΚΗ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΥΠΕΡΦΟΡΤΙΣΗΣ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΤΑΠΕΣΟΥΝ ΣΕ ΑΙΘΕΡΙΚΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΟΛΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ. ΘΑ ΟΞΥΝΘΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ Η ΟΡΑΣΗ ΚΑΙ Η ΑΚΟΗ. ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΟΡΑΣΗΣ, ΛΟΓΩ ΕΝΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΜΕΡΕΣ. ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΦΩΤΙΣΜΟΥ ΘΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΑ ΚΑΙ ΑΣΥΛΛΗΠΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥΣ ΝΟΕΣ. ΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΦΩΤΙΣΜΟΥ ΘΑ ΝΕΚΡΩΣΟΥΝ. ΤΑ ΓΗΙΝΑ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΠΕΔΙΑ ΘΑ ΜΗΔΕΝΙΣΤΟΥΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΗΡΕΑΣΟΥΝ ΤΟΝ ΧΟΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΑΛΗ ΡΟΗ ΤΩΝ ΧΡΟΝΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΑΝΑΙΡΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΘΑ ΑΔΥΝΑΤΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟΝ ΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΔΙΑΣΤΑΤΟΥ ΧΩΡΟΧΡΟΝΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ. ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ Η ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΒΙΩΝΕΤΕ ΣΕ ΑΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ. ΘΑ ΖΕΙΤΕ ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΚΑΡΙΑΙΑ ΚΑΙ ΑΦΥΣΙΚΑ ΏΣΠΟΥ ΝΑ ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΘΟΥΝ ΟΙ ΦΥΣΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ. ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΦΩΤΕΙΝΑ ΝΕΦΗ ΜΕ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΧΡΩΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΠΟΛΥΧΡΩΜΕΣ ΦΛΟΓΕΣ ΦΩΤΙΑΣ. ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΓΑΙΑ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΜΕΣΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ΚΑΙ ΠΕΜΠΤΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗΣ. ΤΑ ΔΙΑΣΤΡΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΣΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ . Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ ΤΗΣ ΚΟΣΜΙΚΕΣ ΓΕΦΥΡΕΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΟΙ ΟΥΡΑΝΙΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΟΤΑΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΤΗ ΓΑΙΑ. Η ΣΚΕΨΗ ΠΑΡΑΓΕΙ ΑΟΡΑΤΟ ΦΩΣ, ΑΓΝΩΣΤΟ ΣΤΗ ΓΗΙΝΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΜΟΡΦΟΠΟΙΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΕΩΣ ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΆΝΘΡΩΠΟ ΟΤΑΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ ΤΗΝ ΎΠΑΡΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥΣ. «ΑΚΟΜΗ ΘΑ ΔΟΘΕΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΙΣΟΥΝ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΙΩΝ ΣΚΑΦΩΝ ΠΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΥΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΣΑΣ, ΕΠΕΙΔΗ Η ΑΤΕΛΗΣ ΟΡΑΣΗ ΣΑΣ ΤΑ ΕΚΛΑΜΒΑΝΕΙ ΣΑΝ ΑΣΤΕΡΙΑ».
Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008
Έχω καρκίνο
Έχω πάρει ο,τι χημειοθεραπεία υπάρχει και δεν υπάρχει, χωρίς αποτέλεσμα
Η κατάστασή μου επιδεινωνόταν συνεχώς: στο θώρακά μου μέσα, κάπου ανάμεσα στους δεκάδες όγκους, διακρινόταν λίγος πνεύμονας, τον οποίο και χρησιμοποιούσα για να αναπνέω υποτυπωδώς και μια καρδιά που, παραδόξως, εξακολουθούσε να χτυπάΚάπου στα τέλη του 2006, οι γιατροί μου στο Ερρίκος Ντυνάν, βρήκαν ένα φάρμακο που κυκλοφορεί προς το παρόν μόνο στο εξωτερικό και που ενδεχομένως θα μού έδινε κάποιες ελπίδες
Μετά κόπων και βασάνων, μετά δύο και πλέον (δυνητικά θανατηφόρους) μήνες γραφειοκρατίας, δικαιολογητικά για τον ΕΟΦ και το ΙΚΑ, πήρα την πολυπόθητη έγκριση για τις τρεις πρώτες δόσεις του φαρμάκου, αφού….
………….αφού φυσικά πρώτα ο γιατρός μου κ. Κλούβας αναγκάστηκε να ξεχάσει τη δουλειά του για ώρες ολόκληρες και να κάνει το γραφιά , προκειμένου να φτιάξει τον τόμο δικαιολογητικών που «χρειάζονταν» οι απανταχού καρεκλοκένταυροι για να δικαιολογήσουν το μισθό τους….
……….αφού φυσικά η Κοινωνική Υπηρεσία του Ερρίκος Ντυνάν , οι κυρίες Χατζάκη και Τζώρτζου έπρεπε να υπενθυμίζουν στους δημόσιους τεμπέληδες ότι η κατάστασή μου δε χωρούσε καθυστερήσεις
………..αφού φυσικά οι συγγενείς μου έτρεχαν από υπηρεσία σε υπηρεσία για να προσκομίζουν συνεχώς νέα «διορθωτικά» ή συμπληρωματικά δικαιολογητικά – έπρεπε για παράδειγμα, να γραφτεί και στην τρίτη σειρά ενός εγγράφου τους ότι έχω σάρκωμα, αλλά και στην έκτη!!! Δε μπορούσαν αλλιώς να το συμπεράνουν κι έπρεπε οι συγγενείς μου να τρέχουν στο γιατρό μου να τον ξανακάνουν γραφιά της ηλιθιότητας
Κάποτε πήρα το φάρμακο και…..ω! του θαύματος, η κατάστασή μου άρχισε να αντιστρέφεται
Οι πόνοι ελαττώθηκαν σημαντικά, η αναπνοή μου έγινε ευκολότερη, οι αντοχές μου αυξήθηκαν…
Οι εξετάσεις έδειχναν για πρώτη φορά, μείωση του μεγέθους των όγκων!
Και με τους γιατρούς μου, αφού είδαμε ότι αυτό το φάρμακο μού έδινε ζωή, είχαμε την τρελλή ιδέα να…..εξακολουθήσω να το παίρνω!
Και πάλι έπρεπε να πάρω έγκριση από τον ΕΟΦ – παραδόξως, αυτό δεν ήταν χρονοβόρο
Και πάλι όμως έπρεπε να πάρω νέα έγκριση από το ΙΚΑ
Ζητούν αποδειξεις ότι το συγκεκριμένο φάρμακο όντως βελτίωσε την κατάστασή μου- και αυτό είναι πολύ λογικό να το απαιτούν….
Ξέρουν όμως να διακρίνουν τις αποδείξεις αυτές;
Ποιος κάνει τον έλεγχο και με ποιες γνώσεις;
*Πήγα 6 ακτινογραφίες που συγκριτικά μεταξύ τους δείχνουν τη βελτίωση της κατάστασής μου-
μια Τρίτη που συνεδρίασε η Επιτροπή Εγκρισης Φαρμάκων Εξωτερικού του ΙΚΑ, δεν «πέρασε» το φάρμακο , επειδή χρειάζονταν, λέει, αξονική τομογραφία (?!!??) [ο χρόνος στον καρκίνο δεν είναι αστείο…
* Στέλνω αξονική τομογραφία, η οποία όμως δεν ήταν πρόσφορη για σύγκριση με τις ακτινογραφίες, αφού είχε γίνει με τη σειρά της σε σύγκριση με πολύ πολύ παλιότερη αξονική, όταν η κατάστασή μου ήταν εντελώς διαφορετική
* Η αξονική τομογραφία δεν τους ήταν αρκετή, επειδή ήθελαν το πόρισμα, από το ακτινοδιαγνωστικό κέντρο, αφού προφανώς δεν ξέρουν να διαβάζουν τα φιλμ και χρειάζονται κάποιον , ίσως και απόφοιτο ΤΕΙ, βοηθό ακτινολόγου, να τους «αποκαλύψει» γραπτώς τι δείχνει η εξέταση…. (τέτοια σαΐνια θα κρίνουν για το πώς θα παλέψω για τη ζωή μου, λοιπόν…)
Διευκρίνισε η παιδίατρος της επιτροπής ότι «δεν έχουμε το γιατρό στο τσεπάκι μας, θα τον πάρουμε τηλέφωνο και θα του διαβάσουμε το πόρισμα» !!!! )
*Έπειτα ζήτησαν ακτινογραφία για να κάνουν σύγκριση με τη μία , όπως είπαν, ακτινογραφία που τους είχα στείλει προηγούμενη ημέρα, ενώ εγώ τους είχα στείλει έξι ακτινογραφίες, ώστε να είναι δυνατή η σύγκριση
- Έθεσα και πάλι τον (ήρωα!) γιατρό μου σε ρόλο γραφιά ζητώντας του τις υπόλοιπες ακτινογραφίες, και,φυσικά θιγμένος, μού απάντησε ότι δεν είναι ηλίθιος να έχει στείλει μόνο μία ακτινογραφία (με τι θα γινόταν η σύγκριση; )
*Πήραμε και εγώ και ο γιατρός μου τηλέφωνο στην Επιτροπή να τους πούμε να ξαναψάξουν γιατί ανεξάρτητα με το ότι σε μένα επέμεναν ότι είχαν λάβει μία μόνο ακτινογραφία, εμείς ήμασταν σίγουροι φυσικά ότι είχαμε παραδώσει έξι! Τότε καταλάβαμε, έντρομοι από την ηλιθιότητά τους, ότι με τον όρο «ακτινογραφία», οι γιατροί της Επιτροπής του ΙΚΑ, εννοούσαν «πόρισμα ακτινογραφίας»!!!!!. Δηλαδή, όχι μόνο δεν ξέρουν να «διαβάζουν» τα φιλμ μιας αξονικής, αλλά ούτε καν μια απλή ακτινογραφία! Και αυτοί κρίνουν το τι φάρμακο θα πάρω εγώ στον αγώνα μου για τη ζωή μου
*Μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφω, ο γιατρός μου, ένας υπέροχος επιστήμονας και ανθρωπος, αντί να ασχολείται με τους ασθενείς του και τη δουλειά του γενικά, κάθεται και γράφει στις κυρίες Παπασάικα και Μάνου την αλφάβητο της ιατρικής, ώστε να μπορούν ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΝ για τη ζωή τη δική μου και τόσων άλλων ασθενών…..- Πάντως είμαι αισιόδοξη, ότι τελικά θα εγκρίνουν και πάλι το φάρμακο: μια από αυτές τις κυρίες μού είπε «την πρώτη φορά (σσ: το Δεκέμβριο που έγινε η έγκριση των πρώτων τριών δόσεων) είπαμε ¨νέος άνθρωπος είναι, ας το εγκρίνουμ娻 ………………….
ΑΡΑ, ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΓΚΡΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ
Αν ήμουν το παιδί σου κυρία Παπασάικα;
Αν είχες εσύ τους εβδομήντα-ογδόντα όγκους που έχω εγώ στους πνεύμονες κυρία Μάνου;
Θα ξέρατε τότε να διαβάζετε φιλμς από ακτινογραφίες και αξονικές;
Θα απορρίπτατε την αίτηση σας σε κάποια τριτιάτικη συνεδρίασή σας;
Θα παίζατε με το χρόνο σας;
Θα είχατε «το γιατρό στο τσεπάκι σας τότε»;
Απόσπασμα από το blog της Αμαλίας…..
Η Αμαλία έφυγε από μας πέρσι.........
Άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαΐου 2007.
Ήταν μόλις 30 ετών..............
Κυριακή 11 Μαΐου 2008
Κατά τη Γλωσσολογία ως "αλβάβητο" ορίζεται το «σύνολο συμβόλων με ωρισμένη σειρά και τάξη, που χρησιμεύουν για να αποδίδονται οι στοιχειώδεις φθόγγοι μιάς γλώσσας, με τον περιορισμό ο κάθε φθόγγος ν' αντιστοιχή σ' ένα μόνο σύμβολο και αντίστροφα». Στην αλφαβητική γραφή επομένως (δηλαδή τη γραφή των λαών της Ευρώπης, της Αμερικής, της Αυστραλίας αλλά και άλλων περιοχών του πλανήτη) κάθε γράμμα αποδίδει ένα στοιχειώδη ήχο.
Τούτο δεν ισχύει στις ατελέστερες της αλφαβητικής συλλαβικές γραφές, στις οποίες κάθε σύμβολο αποδίδει μία συλλαβή (δύο ή και περισσότερους ήχους-φθόγγους), όπως π.χ. στις συλλαβικές ελληνικές γραφές Γραμμική Α και Β ένα σύμβολο αποδίδει τη συλλαβή κο (κ+ο), άλλο σύμβολο τη συλλαβή πο (π+ο) κ.ο.κ. Στη φοινικική γραφή (που διαθέτει μόνο σύμφωνα και κανένα φωνήεν), στα ελάχιστα διασωθέντα δείγματά της, η κατάσταση είναι ακόμα "χειρότερη", δεδομένου ότι κάθε σύμβολό της δεν αποδίδει ούτε κάν μία συγκεκριμένη συλλαβή, αλλά διαφορετικές, που το διάβασμά τους αφήνεται στην "έμπνευση" του αναγνώστη. Ετσι π.χ. ένα σύμφωνο μπορεί να διαβαστή ως μπα, μπου, μπε, μπι, μπο κ.ο.κ., ή κάποιο άλλο ως γκου, γκα, γκε, γκο κ.λπ. Επομένως, η φοινικική γραφή όχι μόνο δεν αποτελεί αλφάβητο, αλλά δεν είναι ούτε καν εξελιγμένη συλλαβική γραφή, του βαθμού τελειότητας των αντιστοίχων ελληνικών συλλαβαρίων.
Και είναι πράγματι καταπληκτικό το γεγονός, ότι έχει καθιερωθεί στην επιστήμη κατά τα τελευταία 150 χρόνια περίπου ο αντιφατικός όρος "φοινικικό αλφάβητο", προκειμένου για μία γραφή που δεν έχει καμμία σχέση με την αλφαβητική. Και είναι ακόμη πιο απίστευτη η επιβολή του επιστημονικού δόγματος, ότι το ελληνικό αλφάβητο προήλθε από το φοινικικό, το οποίο όχι μόνο δεν είναι αλφάβητο, αλλά είναι μία ατελέστερη γραφή από τις ελληνικές Γραμμικές Γραφές Α και Β. Για τους λόγους αυτούς κατά τον προσφάτως εκλιπόντα πρόεδρο της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων Παν. Γεωργούντζο ο χαρακτηρισμός που έδωσε ο καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης στη φοινικική γραφή "οιονεί συλλαβικό αλφάβητο" (;!) απορρίπτεται και πρέπει να αντικατασταθή με το ορθό "καθαρώς συνεπτυγμένο συλλαβικό" σύστημα γραφής (βλέπε Παν. Γεωργούντζου, Το Αλφάβητον Εφεύρεσις Ελληνική: άρθρο του στο περιοδικό Δαυλός, τεύχος 142,Οκτώβριος 1993,σ 8242).
α) Οι αρχαιολογικές αποδείξεις
Η θεωρία ότι το Αλφάβητο είναι εφεύρεση των Φοινίκων συντηρήθηκε εκτός των άλλων με το επιχείρημα ότι ωρισμένα σύμβολα της φοινικικής γραφής μοιάζουν με τα αλφαβητικά γράμματα, π.χ. το ?(άλεφ) είναι αντεστραμμένο ή πλαγιαστό το ελληνικό Α κλπ. Το επιχείρημα αυτό φαινόταν ισχυρό μέχρι προ 100 ετών περίπου, όταν οι γλωσσολόγοι και οι ιστορικοί ισχυρίζονταν ακόμη ότι οι Ελληνες δεν εγνώριζαν γραφή προ του 800 π.Χ.! Γύρω στο 1900 όμως ο Αρθούρος Εβανς ανέσκαψε την ελληνική Μινωική Κρήτη και ανεκάλυψε τις ελληνικές Γραμμικές Γραφές, των οποίων σύμβολα ήταν ως σχήματα πανομοιότυπα προς τα 17 τουλάχιστον εκ των 24 γραμμάτων του ελληνικού Αλφαβήτου. Με δεδομένα α) ότι τα αρχαιότερα δείγματα των ελληνικών αυτών γραφών (Γραμμική Α και Β), που στη συνέχεια ανακαλύφθηκαν και στην Πύλο, στις Μυκήνες, στο Μενίδι, στη Θήβα, αλλά και βορειότερα, μέχρι τη γραμμή του Δούναβη και χρονολογήθηκαν τότε πριν από το 1500 π.Χ. και β) ότι οι Φοίνικες και η γραφή τους εμφανίζονται στην ιστορία όχι πριν το 1300 π.Χ. Ο Εβανς στο έργο του Scripta Minoa διετύπωσε, πρώτος αυτός, αμφιβολίες για την αλήθεια της θεωρίας ότι οι Ελληνες έλαβαν τη γραφή από τους Φοίνικες, εκφράζοντας ταυτόχρονα την επιστημονική υποψία ότι μάλλον συνέβη το αντίθετο.Οι αμφιβολίες για την μη προτεραιότητα των Φοινίκων έναντι των Ελλήνων στην ανακάλυψη της γραφής έγιναν βεβαιότητα, όταν ο καθηγητής Πωλ Φωρ, διεθνής αυθεντία της Προϊστορικής Αρχαιολογίας, δημοσίευσε στο αμερικάνικο αρχαιολογικό περιοδικό, εκδόσεως του Πανεπιστημίου της Ινδιάνας, Nestor (έτος 16ον,1989,σελ.2288) ανακοίνωση, στην οποία παραθέτει και αποκρυπτογραφεί πινακίδες ελληνικής Γραμμικής Γραφής, που βρέθηκαν σε ανασκαφές στο κυκλώπειο τείχος των Πιλικάτων της Ιθάκης και χρονολογήθηκαν με σύγχρονες μεθόδους στο 2700 π.Χ. Γλώσσα των πινακίδων είναι η Ελληνική και η αποκρυπτογράφηση του Φωρ απέδωσε φωνητικά το συλλαβικό κείμενο ως εξής: Α]RE-DA-TI. DA-MI-U-A-. A-TE-NA-KA-NA-RE(ija)-TE. Η φωνητική αυτή απόδοση μεταφράζεται, κατά τον Γάλλο καθηγητή πάντοτε :«Ιδού τι εγώ η Αρεδάτις δίδω εις την άνασσαν, την θεάν Ρέαν:100 αίγας, 10 πρόβατα, 3 χοίρους». Ετσι ο Φωρ απέδειξε, ότι οι Ελληνες έγραφαν και μιλούσαν ελληνικά τουλάχιστον 1400 χρόνια πριν από την εμφάνιση των Φοινίκων και της γραφής τους στην ιστορία.
Αλλά οι αρχαιολογικές ανασκαφές στον ελληνικό χώρο την τελευταία 12ετία απέδωσαν και άλλες πολλές και μεγάλες εκπλήξεις: Οι Ελληνες έγραφαν όχι μόνο τις συλλαβικές Γραμμική Α και Β Γραφές τους αλλά και ένα είδος γραφής πανομοιότυπης με εκείνη του Αλφαβήτου τουλάχιστον από το 6000π.Χ. Πράγματι στο Δισπηλιό, μέσα στα νερά της λίμνης της Καστοριάς, ο καθηγητής Γ. Χουρμουζιάδης ανεκάλυψε ενεπίγραφη πινακίδα με γραφή σχεδόν όμοια με την αλφαβητική, η οποία χρονολογήθηκε με τις σύγχρονες μεθόδους του ραδιενεργού άνθρακα (C14) και της οπτικής θερμοφωταύγειας στο 5250π.Χ. Τρία χρόνια αργότερα ο έφορος Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Ν. Σάμψων, ανασκάπτοντας το "Σπήλαιο του Κύκλωπα" της ερημονησίδας Γιούρα Αλοννήσου (Βόρειες Σποράδες), ανακάλυψε θραύσματα αγγείων ("όστρακα") με γράμματα πανομοιότυπα με εκείνα του σημερινού ελληνικού Αλφαβήτου, τα οποία χρονολογήθηκαν με τις ίδιες μεθόδους στο 5500-6000π.Χ. Ο ίδιος αρχαιολόγος διενεργώντας το 1995 ανασκαφές στη Μήλο, ανεκάλυψε "πρωτοκυκλαδικά αγγεία" των μέσων της 3ης χιλιετίας π.Χ., που έφεραν πανομοιότυπα τα γράμματα του Ελληνικού Αλφαβήτου Χ,Ν,Μ,Κ,Ξ,Π,Ο,Ε. Είναι πρόδηλο, ότι οι αρχαιολογικές αυτές ανακαλύψεις όχι απλώς προσέδωσαν ήδη το χαρακτήρα του κωμικού στη λεγόμενη "Φοινικική Θεωρία" περί ανακαλύψεως της γραφής, αλλά ανατρέπουν εκ βάθρων ολόκληρη την επίσημη χρονολόγηση της ελληνικής Ιστορίας, όπως αυτή διδάσκεται, αλλά και την επίσημη παγκόσμια Ιστορία του Πολιτισμού.
β) Η οιονεί μαθηματική απόδειξη
Αλλά παράλληλα προς την κατεδάφιση του χάρτινου οικοδομήματος του "Φοινικικού" αλφαβήτου με τη βοήθεια της αρχαιολογικής σκαπάνης, προέκυψε κι ένα νέο συντριπτικό στοιχείο, που μας το πρόσφερε η επί 20 χρόνια σεμνή και αθόρυβη μελέτη της ελληνικής Γλώσσας και Γραφής από έναν μεγάλο ερευνητή, τον Ηλία Λ. Τσατσόμοιρο, που δυστυχώς χάθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1991, αφού όμως πρόλαβε να ολοκληρώση, λίγους μήνες πριν απ' τον αδόκητο θάνατό του, την ριζοσπαστική έρευνά του «Ιστορία Γενέσεως της Ελληνικής Γλώσσας -Από τον έλλοπα θηρευτή μέχρι την εποχή του Διός- Η αποκωδικοποίηση του Ελληνικού Αλφαβήτου».
Στην έρευνά του αυτή, την οποία ο υπογράφων το παρόν άρθρο είχα την τιμή να εκδώσω (έκδοση "Δαυλός",1991) και να την επιμεληθώ φιλολογικά -αλλά και να συνεργασθώ μαζί του επί μία δεκαετία συζητώντας τα άπειρα προβλήματα που προέκυπταν στην πορεία της και δημοσιεύοντας υπό μορφήν άρθρων τμήματά της στον "Δαυλό"- ο αείμνηστος συνεργάτης μου απέδειξε με θαυμαστό τρόπο, ότι κάθε γράμμα του ελληνικού Αλφαβήτου περιέχει μια σταθερή κωδική σημασία, την οποία εισάγει κυριολεκτικά ή μεταφορικά ως επί μέρους έννοια στην γενική έννοια κάθε ελληνικής λέξεως στην οποία ανήκει. 'Ετσι τελικά κάθε (αρχαία) ελληνική λέξη αποτελεί ένα οιονεί αρκτικόλεξο [όπως π.χ. Δ(ημόσια) Ε(πιχείρηση) Η(λεκτρισμού): ΔΕΗ], όπου κάθε γράμμα (ανάλογα με τη θέση που κατέχει στην σειρά των γραμμάτων της λέξεως) δίνει ένα σημαντικό ή λιγώτερο σημαντικό νοηματικό στοιχείο της και όλα μαζί δίνουν τον λογικό ορισμό της έννοιας που εκφράζει η λέξη. Σημειώνεται εδώ, ότι την "ειδοποιό διαφορά" της έννοιας δίνει συνήθως το αρκτικό γράμμα.
Δεν υπάρχει εδώ ασφαλώς ο χώρος, για να παρουσιάσω τις κωδικές σημασίες των γραμμάτων του ελληνικού Αλφαβήτου εν τω συνόλω τους, όπως αναλύονται στην επαναστατική αυτή ανακάλυψη στον τομέα της μελέτης του ανθρωπίνου Λόγου. Αλλά ενδεικτικά θα διαλέξω ένα μόνο απ' τα 24 γράμματά μας, το υ ή Υ (μια που αυτό θεωρείται και ως "αντιπροσωπευτικά ελληνικό", Υ Greacum στο δήθεν "Λατινικό" Αλφάβητο, που δεν είναι άλλο από μία παραλλαγή του ελληνικού, της Χαλκίδας). Το ύψιλον λοιπόν, όπως και το σχήμα του δείχνει, έχει την κωδική σημασία της κοιλότητας ή (ανεστραμμένο) την κυρτότητας και αυτήν εισάγει στις έννοιες των ελληνικών λέξεων που το περιέχουν -και κατ' επέκτασιν, ενίοτε, και την σημασία των υγρών (τα οποία διά φυσικής ροής καταλήγουν και γεμίζουν την κοιλότητα). Προχείρως αναφέρω μερικές ονομασίες αγγείων και υγρών (βλέπε το σχήμα της φωτοτυπίας του εξωφύλλου του βιβλίου στη σελ.13742, όπου το αμφικωνικό κ-Υ-πελλο είναι του 2700 π.Χ. και απόκειται στο Μουσείο Ηρακλείου: στις αναφερόμενες εκεί λέξεις μπορούν να προστεθούν και πολλές άλλες όπως κοτ-Υ-λη, γο-Υ-ττος, τρ-Υ-βλίον, π-Υ-ξίς, αμφορε-Υ-ς, β-Υ-τίον, λ-Υ-χνος, πρόχο-Υ-ς, σκε-Υος κλπ. -όλες με την σημασία του κοίλου αντικειμένου), αλλά και πλείστες άλλες λέξεις όπως κ-Υ-ησις (κυρτότητα της κοιλιάς της εγκ-Υ-ου γυναίκας), κ-Υ-μα (κυρτότητα ή κοιλότητα στην επιφάνεια της θάλασσας), κρ-Υ-πτη (κοιλότητα εδάφους), Υ-πό (η πρόθεση:κοιλότητα κάτω από μία στάθμη ή επίπεδο), Υ-πέρ (η πρόθεση: κυρτότητα πάνω από μία στάθμη ή επίπεδο=Υ-ψος), όλες οι λέξεις που έχουν ως πρώτα συνθετικά τους τις προθέσεις Υ-πό και Υ-πέρ, που ανέρχονται σε εκατοντάδες, αλλά και χιλιάδες άλλες. Η μεγαλοφυής αυτή ανακάλυψη, την οποία δυστυχώς η επίσημη επιστήμη επί 8 χρόνια εξακολουθεί να "αγνοή", αν και αποτελή συνέχεια και ολοκλήρωση της λησμονημένης Πλατωνικής προσεγγίσεως του προβλήματος της γλώσσας ("Κρατύλος"):
1. Διαλύει οριστικά την θεωρία, ότι η ελληνική Γλώσσα προήλθε από άλλη (την δήθεν "Ινδοευρωπαϊκή"), δεδομένου ότι αποδεικνύεται ως η μόνη μη συμβατική γλώσσα του κόσμου, η μόνη γλώσσα δηλαδή που παρουσιάζει αιτιώδη σχέση μεταξύ του σημαίνοντός της (λέξεως) και του σημαινομένου της (του πράγματος που ονομάζει η λέξη).
2. Κατ' επέκτασιν αποδεικνύει, ότι είναι η πρώτη και η μόνη δημιουργηθείσα γλώσσα του ανθρωπίνου είδους, από την παραφθορά της οποίας απέρρευσαν οι συμβατικές γλώσσες (δηλαδή αυτές όπου υπάρχει αναιτιώδης σχέση μεταξύ σημαίνοντος και σημαινομένου), όπως είναι όλες ανεξαιρέτως οι λοιπές γλώσσες του πλανήτη.
3. Αποδεικνύει κατά μη επιδεχόμενο καμμία λογική αμφισβήτηση τρόπο, ότι το Αλφάβητο έγινε από τους Έλληνες, για να αποδώσουν με τα κωδικά τους 24 ή 27 γράμματα τις έννοιες των ελληνικών λέξεων -και μόνον αυτών.
4. Δείχνει συγκριτικά, ότι τα σύμβολα της φοινικικής γραφής και οι ονομασίες τους («αλεφ»=βόδι, «μπεθ»=καλύβα, «γκιμέλ»=καμήλα κ.λπ.) όχι μόνο δεν περικλείουν κωδικές ονομασίες, αλλά συνάπτονται ή παραπέμπουν σε πρωτόγονες ζωικές καταστάσεις.
γ. το απόσπασμα του Ηροδότου
'Ολοι οι αρχαίοι Ελληνες συγγραφείς που αναφέρονται στο Αλφάβητο ("Γράμματα", όπως το έλεγαν), το θεωρούν πανάρχαια ελληνική εφεύρεση (του Προμηθέα, του Παλαμήδη, του Λίνου κλπ.). Η θεωρία του "Φοινικικού" Αλφαβήτου πάντοτε στηριζόταν και στηρίζεται ακόμη από τους υποστηρικτές της σε μία εξαίρεση του κανόνα αυτού. Την εξαίρεση αυτή αποτελεί ένα απόσπασμα του Ηροδότου, που ο ίδιος παρουσιάζει ως προσωπική γνώμη του («ως εμοί δοκέει» = όπως μου φαίνεται...), την οποία σχημάτισε, όπως αναφέρει σε προηγούμενη παράγραφο, «αναπυνθανόμενος» (=παίρνοντας πληροφορίες από άλλους).Αλλά ας δούμε το κείμενο του Ηροδότου ("Ιστορία, Ε 58"):
«58.Οι δε Φοίνικες ούτοι οι συν Κάδμω απικόμενοι τών ήσαν Γεφυραίοι άλλα τε πολλά οικήσαντες ταύτην την χώρην εισήγαγον διδασκάλια ες τους Έλληνας και δη και γράμματα, ουκ εόντα πριν Έλλησι ως εμοί δοκέει, πρώτα μεν τοίσι και άπαντες χρέωνται Φοίνικες• μετά δε χρόνου προβαίνοντος άμα τη φωνή μετέβαλλον και τον ρυθμόν των γραμμάτων».
[58.Οι δε Φοίνικες αυτοί, που μαζί με τον Κάδμο αφίχθησαν, εκ των οποίων και οι Γεφυραίοι, και σε πολλά άλλα μέρη κατοικήσαντες την χώραν αυτήν εισήγαγαν και τέχνες (νέες ή άγνωστες) στους Έλληνες και μάλιστα και (κάποια) γραφή, η οποία δεν ήταν γνωστή πριν στους Έλληνες, καθώς εγώ νομίζω, πρώτα αυτήν την γραφή την οποίαν και όλοι οι Φοίνικες μεταχειρίζονται• μετά όμως με την πάροδο του χρόνου (οι Φοίνικες) μετέβαλλαν μαζί με τη γλώσσα (τους) και το είδος αυτό της γραφής.]
Στο απόσπασμα αυτό το σημαντικώτερο είναι, ότι στην κρίσιμη φράση («άμα τη φωνή μετέβαλλον και τον ρυθμόν των γραμμάτων») αποκαλύπτεται, ότι οι Φοίνικες-Γεφυραίοι, που πήγαν στην Βοιωτία με τον Κάδμο, έφεραν από την Φοινίκη κάποια γραφή τους, αλλά καθώς οι Φοίνικες άλλαξαν τη γλώσσα τους (έμαθαν πιά δηλαδή τα Ελληνικά), άλλαξαν και αυτή τη γραφή τους (έγραφαν πιά δηλαδή με την υπάρχουσα στη Βοιωτία πανάρχαια ελληνική γραφή). Στη δήλωση λοιπόν αυτή του Ηροδότου οι μεταφραστές δίνουν το νόημα, ότι οι ντόπιοι Ελληνες Βοιωτοί και όχι οι Φοίνικες μετανάστες άλλαξαν την δική τους γλώσσα και γραφή και υιοθέτησαν τη φοινικική!
Στην γενικά ασυνάρτητη αυτή αναφορά στον Αλφάβητο, όπως διασώθηκε, είναι προφανείς και οι παρεμβάσεις-αλλοιώσεις που ακολουθούν στο κείμενο και που διαπράχθηκαν άγνωστο από ποιούς και πότε. Αλλά ας δούμε την ύποπτη συνέχεια του κειμένου, όπως έφθασε σ' εμάς:
«Περιοίκεον δε σφέας τα πολλά των χώρων τούτον τον χρόνον Ελλήνων Ίωνες οι παραλαβόντες διδαχή παρά των Φοινίκων τα γράμματα, μεταρυθμίσαντες σφέων ολίγα εχρέωντο, χρεώμενοι δε εφάτισαν, ώσπερ και το δίκαιον έφερε εισαγαγόντων Φοινίκων ες την Ελλάδα, Φοινίκηια κεκλήσθαι».
[Κατοικούσαν δε πέριξ αυτών (των Φοινίκων) στα περισσότερα μέρη κατ' εκείνο τον χρόνο (του Κάδμου) εκ των Ελλήνων Ίωνες, οι οποίοι παραλαβόντες διά της επαφής ή και διδασκαλίας παρά των Φοινίκων τη γραφή τους αλλάξαντες την μορφή της γραφής αυτών oλίγα μετεχειρίζοντο. Μεταχειριζόμενοι δε αυτά είπαν, καθώς ήταν δίκαιο, επειδή τα εισήγαγαν στην Ελλάδα Φοίνικες, να ονομάζωνται Φοινικά.
Η αναφορά αυτή, κατά των Η. Τσατσόμοιρο ("Δαυλός", τ.118), ότι δηλαδή εκ των Ελλήνων οι Ιωνες οι κατοικούντες πέριξ των Φοινίκων παρέλαβαν τη Φοινικική γραφή και λίγα γράμματά της μεταχειρίζονταν, αφού τα τροποποίησαν, και χάριν του δικαίου, επειδή οι Φοίνικες τα εισήγαγαν στη Ελλάδα, τα ωνόμασαν Φοινικικά, αποτελεί κραυγαλέα αντίφαση και συνεπώς πρόκειται για πλαστή υποπαράγραφο, δήθεν επεξηγηματική, η οποία σκοπεύει να καταστήση αβαρή την προηγηθείσα πληροφορία «άμα τη φωνή μετέβαλλον και τον ρυθμόν των γραμμάτων». Και όμως η "Φοινικική Θεωρία" θεμελιώθηκε εξ ολοκλήρου και συντηρείται πάνω στο θεμέλιο της προφανούς αυτής πλαστογραφίας.
Η "Φοινικική Θεωρία" καθιερώθηκε στην Ευρώπη σε μία εποχή που, όπως γράφει ο διαπρεπής σύγχρονος Αγγλος κλασσικός φιλόλογος S.G.Rembroke ("The Legacy of Greece,εκδ. Oxford University Press,1984), «στους Φοίνικες γενικά εδίδετο ένας ρόλος ενδιαμέσων», που ξέφευγε από οιαδήποτε πληροφορία της ιστορίας, ένας ρόλος δηλαδή μεταφορέων της σοφίας και του πολιτισμού του περιουσίου λαού του Ισραήλ στους απολίτιστους λαούς και δη στους Ελληνες. Αυτά βέβαια είναι συγχωρητέα, αφού λέγοντας περί τα τέλη του Μεσαίωνα, οπότε ο θρησκευτικός φανατισμός και ο σκοταδισμός είχαν φθάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε να θέλουν την κόρη του Αγαμέμνονος Ιφιγένεια ως κόρη του Ιεφθά, τον Δευκαλίωνα ως Νώε, τον Απι ως σύμβουλο του Ιωσήφ, τον Απόλλωνα, τον Πρίαμο, τον Τειρεσία και τον Ορφέα ως διαστροφές του Μωυσή, την ιστορία των Αργοναυτών ως διάβαση των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο στην Παλαιστίνη και άλλα πολλά παρόμοια. Αυτές τις επισημάνσεις τις κάνει ο Rembroke.
Και καταλήγουμε εμείς: Τότε ο Ελληνισμός, ευρισκόμενος από άποψη εθνικής αυτοσυνειδησίας σε κωματώδη πνευματική κατάσταση και από άποψη ιστορικής αυτογνωσίας σε αφασία, ήταν εντελώς ανίκανος να υπερασπισθή την ιστορία του και τον πολιτισμό του, και γι' αυτό δεν αντιδρούσε και δεν μπορούσε να αντιδράση. Σήμερα με την ανοχή ή και τη συνηγορία μας μας κάνουν τη γλώσσα μας "Ινδοευρωπαϊκή", τη γραφή μας "φοινικική", την Αθηνά μας και τον Σωκράτη μας "μαύρους" και τον πολιτισμό μας "αφρικανικό". Τώρα άραγε σε ποια πνευματική κατάσταση βρισκόμαστε;
Δημήτρης Ι. Λάμπρου
Συμπέρασμα:
Η θεωρία ότι το Αλφάβητο είναι εφεύρεση των Φοινίκων συντηρήθηκε εκτός των άλλων με το επιχείρημα ότι ωρισμένα σύμβολα της φοινικικής γραφής μοιάζουν με τα αλφαβητικά γράμματα, π.χ. το (άλεφ) είναι αντεστραμμένο ή πλαγιαστό το ελληνικό Α κλπ. Το επιχείρημα αυτό φαινόταν ισχυρό μέχρι προ 100 ετών περίπου, όταν οι γλωσσολόγοι και οι ιστορικοί ισχυρίζονταν ακόμη ότι οι Ελληνες δεν εγνώριζαν γραφή προ του 800 π.Χ.! Γύρω στο 1900 όμως ο Αρθούρος Εβανς ανέσκαψε την ελληνική Μινωική Κρήτη και ανεκάλυψε τις ελληνικές Γραμμικές Γραφές, των οποίων σύμβολα ήταν ως σχήματα πανομοιότυπα προς τα 17 τουλάχιστον εκ των 24 γραμμάτων του ελληνικού Αλφαβήτου. Με δεδομένα α) ότι τα αρχαιότερα δείγματα των ελληνικών αυτών γραφών (Γραμμική Α και Β), που στη συνέχεια ανακαλύφθηκαν και στην Πύλο, στις Μυκήνες, στο Μενίδι, στη Θήβα, αλλά και βορειότερα, μέχρι τη γραμμή του Δούναβη και χρονολογήθηκαν τότε πριν από το 1500 π.Χ. και β) ότι οι Φοίνικες και η γραφή τους εμφανίζονται στην ιστορία όχι πριν το 1300 π.Χ. Ο Εβανς στο έργο του Scripta Minoa διετύπωσε, πρώτος αυτός, αμφιβολίες για την αλήθεια της θεωρίας ότι οι Ελληνες έλαβαν τη γραφή από τους Φοίνικες, εκφράζοντας ταυτόχρονα την επιστημονική υποψία ότι μάλλον συνέβη το αντίθετο.
Οι αμφιβολίες για την μη προτεραιότητα των Φοινίκων έναντι των Ελλήνων στην ανακάλυψη της γραφής έγιναν βεβαιότητα, όταν ο καθηγητής Πωλ Φωρ, διεθνής αυθεντία της Προϊστορικής Αρχαιολογίας, δημοσίευσε στο αμερικάνικο αρχαιολογικό περιοδικό, εκδόσεως του Πανεπιστημίου της Ινδιάνας, Nestor (έτος 16ον,1989,σελ.2288) ανακοίνωση, στην οποία παραθέτει και αποκρυπτογραφεί πινακίδες ελληνικής Γραμμικής Γραφής, που βρέθηκαν σε ανασκαφές στο κυκλώπειο τείχος των Πιλικάτων της Ιθάκης και χρονολογήθηκαν με σύγχρονες μεθόδους στο 2700 π.Χ. Γλώσσα των πινακίδων είναι η Ελληνική και η αποκρυπτογράφηση του Φωρ απέδωσε φωνητικά το συλλαβικό κείμενο ως εξής: Α]RE-DA-TI. DA-MI-U-A-. A-TE-NA-KA-NA-RE(ija)-TE. Η φωνητική αυτή απόδοση μεταφράζεται, κατά τον Γάλλο καθηγητή πάντοτε :«Ιδού τι εγώ η Αρεδάτις δίδω εις την άνασσαν, την θεάν Ρέαν:100 αίγας, 10 πρόβατα, 3 χοίρους». Ετσι ο Φωρ απέδειξε, ότι οι Ελληνες έγραφαν και μιλούσαν ελληνικά τουλάχιστον 1400 χρόνια πριν από την εμφάνιση των Φοινίκων και της γραφής τους στην ιστορία.
Αλλά οι αρχαιολογικές ανασκαφές στον ελληνικό χώρο την τελευταία 12ετία απέδωσαν και άλλες πολλές και μεγάλες εκπλήξεις: Οι Ελληνες έγραφαν όχι μόνο τις συλλαβικές Γραμμική Α και Β Γραφές τους αλλά και ένα είδος γραφής πανομοιότυπης με εκείνη του Αλφαβήτου τουλάχιστον από το 6000π.Χ. Πράγματι στο Δισπηλιό, μέσα στα νερά της λίμνης της Καστοριάς, ο καθηγητής Γ. Χουρμουζιάδης ανεκάλυψε ενεπίγραφη πινακίδα με γραφή σχεδόν όμοια με την αλφαβητική, η οποία χρονολογήθηκε με τις σύγχρονες μεθόδους του ραδιενεργού άνθρακα (C14) και της οπτικής θερμοφωταύγειας στο 5250π.Χ. Τρία χρόνια αργότερα ο έφορος Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Ν. Σάμψων, ανασκάπτοντας το "Σπήλαιο του Κύκλωπα" της ερημονησίδας Γιούρα Αλοννήσου (Βόρειες Σποράδες), ανακάλυψε θραύσματα αγγείων ("όστρακα") με γράμματα πανομοιότυπα με εκείνα του σημερινού ελληνικού Αλφαβήτου, τα οποία χρονολογήθηκαν με τις ίδιες μεθόδους στο 5500-6000π.Χ. Ο ίδιος αρχαιολόγος διενεργώντας το 1995 ανασκαφές στη Μήλο, ανεκάλυψε "πρωτοκυκλαδικά αγγεία" των μέσων της 3ης χιλιετίας π.Χ., που έφεραν πανομοιότυπα τα γράμματα του Ελληνικού Αλφαβήτου Χ,Ν,Μ,Κ,Ξ,Π,Ο,Ε. Είναι πρόδηλο, ότι οι αρχαιολογικές αυτές ανακαλύψεις όχι απλώς προσέδωσαν ήδη το χαρακτήρα του κωμικού στη λεγόμενη "Φοινικική Θεωρία" περί ανακαλύψεως της γραφής, αλλά ανατρέπουν εκ βάθρων ολόκληρη την επίσημη χρονολόγηση της ελληνικής Ιστορίας, όπως αυτή διδάσκεται, αλλά και την επίσημη παγκόσμια Ιστορία του Πολιτισμού.
Τρίτη 15 Απριλίου 2008
Το είχε πει ο Henry Kissinger:
«The Greek people are anarchic and difficult to tame. For this reason we must strike deep into their cultural roots: Perhaps then we can force them to conform. I mean, of course, to strike at their language, their religion, their cultural and historical reserves, so that we can neutralize their ability to develop, to distinguish emselves, or to prevail; thereby removing them as an obstacle to our strategically vital plans in the Balkans, the Mediterranean, and the Middle East»
«Οι Έλληνες είναι αναρχικοί.....και δύσκολα κουμαντάρονται. Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να χτυπήσουμε βαθιά μέσα στις πολιτισμικές τους ρίζες: έτσι ίσως καταφέρουμε να τους αναγκάσουμε να συμβιβαστούν. Εννοώ βέβαια να χτυπήσουμε την γλώσσα τους, την θρησκεία τους, τα πολιτισμικά και ιστορικά αποθέματα, έτσι ώστε να ουδετεροποιήσουμε την δυνατότητα τους να αναπτύσσονται, να διακρίνουν τους εαυτούς τους, ή να αποδεικνύουν ότι μπορούν να νικούν, έτσι ώστε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια στα στρατηγικώς απαραίτητα σχέδια μας στα Βαλκάνια, την Μεσόγειο, και την Μέση Ανατολή».
- Απόσπασμα ομιλίας του Henri Kissinger στην Ουάσινγκτον τον Σεπτέμβρη του 1974.
Παρασκευή 7 Μαρτίου 2008
Η ΙΣΤΟΡΙΑ
ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΩ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΦΤΩΧΟ
Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008
Το όνομα του μικρού ταπεινού χωριού, κτισμένο από τους πρόσφυγες του Πόντου, έμελε να μείνει ανεξίτηλα χαραγμένο στη μνήμη όλου του κόσμου. Ήταν το 1976, όταν ο καθηγητής Μανώλης Ανδρόνικος, επικέντρωνε τις έρευνές του σε ένα χαμηλό ύψωμα, μία «τούμπα» στις παρυφές του χωριού. Οι «τούμπες», όπως τις ονομάζουν οι ντόπιοι, αποτελούν ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του μακεδονικού τοπίου και ήταν ήδη από τον 19ο αιώνα γνωστό, ότι στην καρδιά τους κρύβουν λείψανα του παρελθόντος. Η «Μεγάλη Τούμπα» της Βεργίνας εξωτερικά δεν παρουσίαζε τίποτε το ιδιαίτερο, που θα την έκανε να ξεχωρίζει από δεκάδες άλλες. Η συγκλονιστική ανακάλυψη που επρόκειτο να γίνει εκεί αποτελούσε ένα απίστευτο ανακάτωμα διαίσθησης, επιμονής, τύχης και πεπρωμένου. Ο ακούραστος ερευνητής μετά από τριάντα χρόνια ερευνών, θα συνέδεσε το όνομά του με τη μεγαλύτερη αρχαιολογική ανακάλυψη του 20ου αιώνα και θα έκανε το όνομα της Βεργίνας διάσημο σε όλη την υφήλιο.Έως τότε, άλλοι επιφανείς αρχαιολόγοι, είχαν ταυτίσει στην ίδια περιοχή τα τείχη, το θέατρο και το ανάκτορο μίας σημαντικότατης πόλης, των Αιγών, της αρχαίας πρωτεύουσας των Μακεδόνων. Όταν ο καθηγητής Ανδρόνικος άρχισε τις έρευνες, η «Μεγάλη Τούμπα» είχε ύψος 
Την επόμενη χρονιά, σχεδόν ανέλπιστα, αποκαλύπτεται ένας μεγάλος μακεδονικός τάφος. Είναι κτισμένος με δόμους και έχει τη μορφή μεγάρου με προθάλαμο και την πρόσοψη ενός ναού. Το πιο ενδιαφέρον εξωτερικό χαρακτηριστικό του τάφου είναι η μεγάλη τοιχογραφία στη δωρική πρόσοψη του μνημείου. Σε μία ζωφόρο μήκους
Ο τάφος μετά από πολύ περίσκεψη θα αποδοθεί στο Φίλιππο Β΄, τη μεγάλη στρατιωτική και πολιτική φυσιογνωμία του 4ου αιώνα π.Χ., τον πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο βασιλιάς Φίλιππος δολοφονήθηκε στο θέατρο των Αιγών, κατά τη διάρκεια των γάμων της κόρης του Κλεοπάτρας. Πολλές πτυχές της δολοφονίας του παρέμειναν ιστορικά σκοτεινές. Θάφτηκε μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά από τον τόπο του εγκλήματος.
Ένας δεύτερος γρίφος περίμενε τους αρχαιολόγους στον προθάλαμο του ίδιου τάφου, όπου βρέθηκε μία δεύτερη χρυσή λάρνακα που περιείχε τα οστά μίας γυναίκας, τυλιγμένα σε χρυσοΰφαντο ύφασμα. Η ταφή αποδόθηκε πιθανώς στην τελευταία σύζυγο του Φιλίππου Β’, Κλεοπάτρα. Μία ακόμη χρυσελεφάντινη κλίνη συμπλήρωνε τα πλούσια κτερίσματα του τάφου, ενώ τα βαρύτιμα χρυσά στεφάνια και τα διαδήματα πρόδιδαν – αν υπήρχε ποτέ αμφιβολία – για άλλη μία φορά την βασιλική καταγωγή των νεκρών.
Ο τάφος επικράτησε να λέγεται «τάφος του Φιλίππου», ωστόσο τα τελευταία χρόνια αρκετοί επιστήμονες, με διόλου ευκαταφρόνητα επιχειρήματα χρονολόγησαν τον τάφο 20 περίπου χρόνια αργότερα από το 336 π.Χ., που δολοφονήθηκε ο Φίλιππος. Η νέα αυτή χρονολόγηση μας φέρνει πολύ κοντά στη χρονιά που δολοφονήθηκε ο Αριδαίος, ο ετεροθαλής αδελφός του Μ. Αλεξάνδρου και ένας από τους διαδόχους του μακεδονικού θρόνου. Ο επιστημονικός διάλογος σχετικά με την ταυτότητα του νεκρού συνεχίζεται ακόμα σήμερα, χωρίς να έχει καταλήξει, καθώς και οι δύο πλευρές έχουν τα επιχειρήματά τους. Όποιος όμως και αν είναι ο νεκρός, η σημασία της ανακάλυψης του Ανδρόνικου δεν επισκιάζεται πλέον.
Μέσα στο χρυσάφι και τη λάμψη της ανακάλυψης ενός ασύλητου μακεδονικού βασιλικού τάφου, σχεδόν ξεχάστηκε ένας δεύτερος τάφος που βρέθηκε την ίδια χρονιά. Είναι ο λεγόμενος «τάφος της Περσεφόνης». Συλημένος ήδη από την αρχαιότητα, μας διέσωσε ωστόσο δείγματα μίας τέχνης, της οποίας όλα τα έργα σχεδόν έχουν χαθεί. Ο «τάφος της Περσεφόνης» διακοσμούνταν με θαυμάσιες τοιχογραφίες με θέματα εμπνευσμένα από τη μυθολογία. Από αυτά ξεχωρίζει η αρπαγή της Περσεφόνης από το θεό του Κάτω Κόσμου, τον Πλούτωνα. Η ζωγραφική αυτή σκηνή, κατά την άποψη των ιστορικών της τέχνης, αποτελεί από μόνη της μία από τις μεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ου αιώνα και μας αποζημιώνει για όσα φορητά πολυτελή αντικείμενα τυχόν αφαίρεσαν οι τυμβωρύχοι. Οι τοιχογραφίες με τη ζωντάνια των χρωμάτων και την εντυπωσιακή γραμμή τους φανερώνουν ιδιαίτερη δεξιοτεχνία, στοιχείο που δικαιολογεί την απόδοσή τους σε ένα μεγάλο ζωγράφο της εποχής, πιθανώς τον Νικόμαχο.
Ένας τρίτος μακεδονικός τάφος αποκαλύφθηκε το 1978 στη «Μεγάλη Τούμπα», δίπλα στον τάφο του Φιλίππου Β΄. Ο τάφος αυτός, αισθητά μικρότερος και κατά τι νεότερος από αυτόν «του Φιλίππου», περιείχε τα οστά ενός εφήβου περίπου 14 ετών, τοποθετημένα σε μία αργυρή υδρία που έφερε ως επίστεψη χρυσό στεφάνι. Δε γνωρίζουμε σε ποιον μπορεί να ανήκε, θα πρέπει όμως να ήταν μέλος της βασιλικής δυναστείας. Γι αυτό και ο τάφος ονομάστηκε συμβατικά «τάφος του πρίγκηπα». Και αυτός ο τάφος γλύτωσε από τη μανία των τυμβωρύχων: μας διέσωσε όλα τα ταφικά δώρα του νεκρού, τα πολύτιμα σκεύη και τα όπλα του, καθώς και μία ακόμα χρυσελεφάντινη κλίνη. Μια στενή ζωφόρος με θέμα την αρματοδρομία διακοσμεί με τα ωραία χρώματά της τους τοίχους στο εσωτερικό του προθαλάμου.
Στο σύνολο των μνημείων της Μεγάλης Τούμπας εντάσσονται δύο ακόμα μνημεία πιο αποσπασματικά, αλλά εξίσου σημαντικά.
Δίπλα στον τάφο της Περσεφόνης βρέθηκαν τα θεμέλια ενός ηρώου, δηλαδή ενός πώρινου υπέργειου οικοδομήματος, που κατά τα φαινόμενα είχε ανεγερθεί προς τιμήν κάποιου νεκρού, πιθανόν αυτού που βρισκόταν μέσα στον «τάφο του Φιλίππου».
Τέλος, λίγο μακρύτερα από τους τρεις μακεδονικούς τάφους, στην περιφέρεια της Μεγάλης Τούμπας, βρέθηκαν το 1980 τα λείψανα ενός ακόμα μακεδονικού τάφου, γνωστού ως «τάφος των ελεύθερων κιόνων». Υπολογίζεται ότι θα πρέπει να ανεγέρθηκε γύρω στο 300 π.Χ. και να υπήρξε πλούσιος, όπως φάνηκε από τα λίγα αλλά εντυπωσιακά ευρήματα, καθώς και την ελεύθερη διαμόρφωση της πρόσοψης με τους τέσσερις ελεύθερους δωρικούς κίονες, από όπου άλλωστε έλαβε και το όνομά του.
Το σύνολο των βασιλικών ταφών, σκεπάστηκε κατά τη διάρκεια της αρχαιότητας από έναν πελώριο τύμβο. Αυτό συνέβη πιθανότατα, μετά την αποχώρηση του βασιλιά Πύρρου και των μισθοφόρων του, ύστερα από τις λεηλασίες που είχαν υποστεί οι τάφοι της αρχαίας πόλης από τους επιδρομείς (274/3 π.Χ.). Έτσι ο μεγάλος τεχνητός
λόφος που οι σύγχρονοι ονόμασαν «Μεγάλη Τούμπα», σκέπασε τους τάφους και τις μικρές τούμπες εξήντα χρόνια μετά τη δημιουργία τους και παρέμεινε ένα σταθερό ορόσημο της περιοχής. Μετά την ολοκλήρωση της ανασκαφής της Μεγάλης Τούμπας, κατασκευάστηκε το 1992 ένα μεγάλο προστατευτικό οικοδόμημα με εξωτερική μορφή εκείνη της τούμπας, το οποίο στέγασε τα σημαντικά αυτά μνημεία. Με τον τρόπο αυτό ο επισκέπτης έχει ακόμη και σήμερα την εικόνα του μεγάλου επιτάφιου λόφου, που σημάδευε τη θέση των τάφων.
Πρόσφατα, στα τέλη του 1997, το Υπουργείο Πολιτισμού εγκαινίασε στο εσωτερικό του προστατευτικού κελύφους έκθεση με τα αντικείμενα και τα κτερίσματα των μεγάλων τάφων και άλλων μικρότερων της περιοχής. Εκτίθενται οι χρυσές λάρνακες του τάφου του Φιλίππου, ορισμένα όπλα και σκεύη, μακέτες και φωτογραφίες μνημείων. Από τα εκθέματα ξεχωρίζουν οι χρυσελεφάντινες κλίνες του τάφου του Φιλίππου, με τις ένθετες ελεφαντοστέινες κεφαλές του Φιλίππου και του Μ. Αλεξάνδρου, έργα μοναδικά για την τέχνη τους και για τα πολύτιμα υλικά από τα οποία κατασκευάστηκαν.
Γιώργος Kουτσουφλάκης – Aρχαιολόγος
Η είσοδος της Μεγάλης Τούμπας του τάφου του Φιλίππου Β' στο Μουσείο της Βεργίνας.
Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008
Σε πολύ κρίσιμη καμπή εισέρχονται οι διαπραγματεύσεις για την ονομασία της Vardaska με την κατάθεση των «προτάσεων» του Αμερικανού διαπραγματευτή Μάθιου Νίμιτς. Οι προτάσεις που έχουν διαρρεύσει, είναι να επικεντρωθεί η συζήτηση γύρω από τις ονομασίες «Νέα Δημοκρατία της Μακεδονίας» και «Δημοκρατία της Νέας Μακεδονίας». Καταρχήν είναι προφανές ότι αυτές οι δύο ονομασίες διαφέρουν ριζικά μεταξύ τους. Η πρώτη είναι παντελώς απαράδεκτη για την ελληνική πλευρά, δεδομένου ότι ισοδυναμεί με την πρακτική ονομασία «Μακεδονία» στον Τύπο, στα σχολικά βιβλία, στην τρέχουσα ομιλία. Αντιθέτως, η δεύτερη ονομασία ισοδυναμεί με το «Νέα Μακεδονία» και έτσι θα καθιερωθεί στα ΜΜΕ, στους άτλαντες ή στη συνείδηση της κοινής γνώμης, δεδομένου ότι το πρώτο συνθετικό «Νέα» είναι διεθνώς καθιερωμένο ως αναπόσπαστο από το δεύτερο συνθετικό. Λέμε Νέα Ζηλανδία, Νέα Γουινέα κ.λπ. και κανένας δεν σκέπτεται να πει Ζηλανδία ή Γουινέα, όπως λέει και κάποιος αναλυτής. Πέρα όμως από το ακριβές όνομα γύρω από το οποίο θα γίνει συζήτηση -αν γίνει τελικά- και με αναμφισβήτητο δεδομένο ότι το «Νέα Μακεδονία» είναι η χειρότερη δυνατή εκδοχή σύνθετης ονομασίας για ‘μάς, το πραγματικό θέμα βρίσκεται αλλού. Για πρώτη φορά ύστερα από σχεδόν δεκαπέντε χρόνια η Ελλάδα μπορεί να πάει στις διαπραγματεύσεις αυτές έχοντας στρατηγικό πλεονέκτημα!
Ο λόγος είναι ότι οι Αμερικανοί γνωρίζουν πολύ καλά πως η ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου αποσταθεροποιεί αντικειμενικά της Vardaska, καθώς είναι αναπότρεπτο οι Αλβανοί των Σκοπίων να διεκδικήσουν και αυτοί αυτό που ήδη κέρδισαν οι Κοσοβάροι ομοεθνείς τους - την απόσχιση και την ανεξαρτητοποίησή τους. Έτσι κι αλλιώς τους έχει ήδη χωρίσει το αίμα από τους Σλάβους συμπατριώτες τους, με τις αιματηρές εμφύλιες συγκρούσεις του 2001.
Υπό το πρίσμα αυτό οι Αμερικανοί βρίσκονται υπό πίεση χρόνου να ομαλοποιήσουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τη διεθνή θέση της Vardaska και κυρίως την ένταξή της στο ΝΑΤΟ αλλά και στην ΕΕ, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα των Ευρωπαίων για να «εκμαυλίσουν» τους Αλβανούς των Σκοπίων και να τους κάνουν να εγκαταλείψουν τα οράματα και τα σχέδια για απόσχιση, ανεξαρτησία και ενσωμάτωση σε μια «Μεγάλη Αλβανία».
Αυτό σημαίνει δύο πράγματα. Πρώτον ότι η Ουάσιγκτον θα πιέσει περισσότερο του συνήθους την κυβέρνηση να μην ασκήσει βέτο στην ένταξη της Vardaska στο ΝΑΤΟ. Δεύτερον ότι οι Αμερικανοί θα είναι πολύ περισσότερο του συνήθους διατεθειμένοι να πιέσουν τα Σκόπια να κάνουν υποχωρήσεις, αν όμως διαπιστώσουν ότι η Αθήνα είναι όντως διατεθειμένη να προβάλει βέτο σε περίπτωση αδιαλλαξίας της κυβέρνησης της Vardaska στο θέμα της εύρεσης κοινά αποδεκτής ονομασίας.
Αν διαπιστώσουν τη συνηθισμένη υποχωρητικότητα εκ μέρους της ελληνικής πλευράς, όπως γίνεται δεκαέξι χρόνια τώρα, αυτονόητο είναι πως θα πιέζουν μόνο την Αθήνα και καθόλου τα Σκόπια, όντας βέβαιοι ότι στο τέλος η κυβέρνηση δεν θα τολμήσει να προβάλει βέτο.
Καθοριστικός, επομένως, παράγοντας είναι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία πρέπει να υπερβεί τη στάση ατολμίας και φοβίας που τη χαρακτηρίζει κάθε φορά που πρέπει να διαπραγματευθεί με τους Αμερικανούς ή τους Ευρωπαίους. Επιτέλους μια φορά ας αντιδράσουμε, ας πάρουμε μαθήματα από την αδιαλλαξία της κυβέρνησης της Vardaska. Είναι εξόφθαλμο ότι τα επεισόδια που σημειώθηκαν χθες το βράδυ έξω από την ανεπίσημη πρεσβεία της Ελλάδας στα Σκόπια ήταν οργανωμένα από την κυβέρνηση της Vardaska.
Προφανής στόχος ήταν να δείξουν ότι ακόμη και αν ήθελε η ηγεσία της Vardaska να κάνει κάποια υποχώρηση στο θέμα της ονομασίας, οι... «αγανακτισμένοι πολίτες» της χώρας δεν πρόκειται να επιτρέψουν καμιά υποχώρηση στην κυβέρνησή τους, άρα δεν έχει νόημα να την πιέζουν οι Αμερικανοί για κάτι ανέφικτο!
Τα επεισόδια αυτά αποσκοπούν, επίσης, στο να ερεθίσουν όχι μόνο ελληνικούς εθνικιστικούς κύκλους, προκειμένου να προκαλέσουν και αυτοί αντίστοιχα επεισόδια, αλλά και να προκαλέσουν σύσσωμη την ελληνική κοινή γνώμη.
Στόχος να επικρατήσει κλίμα έντασης στις σχέσεις των δύο χωρών, με διαδηλώσεις και αντιδιαδηλώσεις, ώστε αντικειμενικά να δυναμιτιστεί κάθε απόπειρα διαπραγματεύσεων και να εντυπωθεί σε όλους η εικόνα ότι οι διαφορές των δύο πλευρών είναι αγεφύρωτες σε βαθμό που περιττεύουν οι συζητήσεις, άρα οι Αμερικανοί πρέπει να δώσουν μόνοι τους λύση, εντάσσοντας της Vardaska στο ΝΑΤΟ παρακάμπτοντας το βέτο της Ελλάδας.
Θράσος χώρας... μελλοθάνατης!
Η προκλητική τακτική των Σκοπίων με τα οργανωμένα επεισόδια και την αδιαλλαξία συνιστά κατ ουσίαν «ειρηνική» αντιγραφή της τακτικής των Αλβανοκοσοβάρων: μέσω της έντασης επιδιώκουν να προκαλέσουν ειρηνική επέμβαση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ εναντίον της Ελλάδας. Η Αθήνα οφείλει να τηρήσει σταθερή, διαλλακτική αλλά ανυποχώρητη επί της ουσίας στάση, χωρίς κανέναν φόβο και σύμπλεγμα.
Πάντως προσωπικά πιστεύω πώς όλοι οι πολιτικοί ,και ιδιαίτερα οι Κυβερνήσεις από το 1991 ως σήμερα είναι αποτυχημένοι στο θέμα αυτό!
Εξέφρασα την γνώμη μου και σε ένα Blog με Δημοσκοπήσεις
ελπίζω κι εσείς ……
Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008
Σε λευκό φόντο από το πρωί της Κυριακής το μεγαλύτερο μέρος της κεντρικής και νότιας Ελλάδας, ενώ το χιόνι έκανε και πάλι την εμφάνισή του στο κέντρο της Αθήνας.
Πυκνό είναι το χιόνι στην ανατολική Αττική, τα βόρεια προάστια και στην Πάρνηθα.
Κλειστός είναι ο δρόμος και στη Μονή Κλειστών προς τα Δερβενοχώρια.
Στα βόρεια προάστια οι κεντρικοί δρόμοι (Κηφισιάς, Μεσογείων, Τατοϊου, Αττική Οδός) είναι ανοιχτοί, ωστόσο, στο «εσωτερικό» η κατάσταση είναι δυσκολότερη και η κίνηση γίνεται σε αρκετές περιπτώσεις μόνο με αλυσίδες.
Τη Δευτέρα η κακοκαιρία θα παρουσιάσει ύφεση και οι χιονοπτώσεις σταδιακά θα περιοριστούν στην Κρήτη και αργότερα θα σταματήσουν και εκεί.
Ποια σχολεία θα παραμείνουν κλειστά τη Δευτέρα, λόγω της κακοκαιρίας
Κλειστά θα παραμείνουν τη Δευτέρα τα σχολεία στην Ανατολική και Δυτική Αττική, καθώς επίσης και τα σχολεία της νομαρχίας Αθηνών.
Τα Πανεπιστήμια που παραμείνουν κλειστά τη Δευτέρα είναι το Πάντειο, το Πανεπιστήμιο Αθηνών, η πλειοψηφία των Τμημάτων του ΕΜΠ, το ΤΕΙ Αθήνας και το ΤΕΙ Πειραιά.
Τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της νομαρχίας Αθηνών βρίσκονται στους 48 Δήμους που ανήκουν στην χωρική αρμοδιότητα της Νομαρχίας και είναι:
* Αγ.Αναργύρων, Αγ.Βαρβάρας, Αγ.Δημητρίου, Αγ.Παρασκευής, Αθηναίων, Αιγάλεω, Αλίμου, Αμαρουσίου, Αργυρουπόλεως, Βριλησσίων, Βύρωνος, Γαλατσίου, Γλυφάδας, Δάφνης, Ελληνικού, Ζωγράφου, Ηλιουπόλεως, Ηρακλείου, Ιλίου, Καισαριανής , Καλλιθέας, Καματερού, Κηφισιάς, Λυκοβρύσεως, Μελισσίων, Μεταμορφώσεως, Μοσχάτου, Ν.Ερυθραίας, Ν.Ιωνίας, Ν.Σμύρνης, Ν.Φιλαδέλφειας, Ν.Χαλκηδόνας, Ν.Ψυχικό, Παπάγου, Περιστερίου, Πετρούπολης, Πεύκης, Π.Φαλήρου, Ταύρου, Υμηττού, Φιλοθέης, Χαϊδαρίου, Χαλανδρίου, Χολαργού, Ψυχικού, Εκάλης, Νέας Πεντέλης, Πεντέλης..
Με απόφαση της Νομαρχίας Πειραιά κλειστά θα παραμείνουν τη Δευτέρα όλα τα δημόσια και ιδιωτικά σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που βρίσκονται στην περιοχή ευθύνης της Νομαρχίας Πειραιά. Η απόφαση αφορά τους Δήμους:
* Πειραιά, Κερατσινίου, Κορυδαλλού, Νίκαιας, Αγίου Ιωάννη Ρέντη, Περάματος, Δραπετσώνας, Σαλαμίνας, Αμπελακίων, Αίγινας, Ύδρας, Πόρου, Σπετσών, Μεθάνων, Τροιζηνίας, Κυθήρων και την Κοινότητα Αγκιστρίου.
Κλειστά θα παραμείνουν και τα σχολεία των νομών: Αργολίδος, Αρκαδίας, Κορινθίας, Λακωνίας, Φθιώτιδας, Βοιωτίας, Εύβοιας, Ευρυτανίας, Κυκλάδων, Ηρακλείου Ρεθύμνης, Λασιθίου και Χανίων. Κλειστά τα σχολεία του Πηλίου στη Μαγνησία.
Κανονικά θα λειτουργήσουν τα σχολεία στη Βόρειο Ελλάδα.
Newsroom ΔΟΛ
Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2008
Στον τάφο του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου εψάλη τρισάγιο από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Στις 12 το μεσημέρι, μετά το πέρας της εξοδίου ακολουθίας στο μητροπολιτικό ναό της Αθήνας ξεκίνησε η πομπή για το Α' Νεκροταφείο. Τη λάρνακα με το σεπτό σκήνωμα του αρχιεπισκόπου, το οποίο τοποθετήθηκε σε κιλλίβαντα πυροβόλου όπλου, περιστοίχιζαν μητροπολίτες, ενώ τέσσερις από αυτούς κρατούσαν τις γαλανόλευκες ταινίες. Καθώς έβγαινε η σορός από τη Μητρόπολη, ερρίφθησαν 21 κανονιοβολισμοί από το λόφο του Λυκαβηττού, ενώ οι καμπάνες των εκκλησιών ηχούσαν πένθιμα.
Της λάρνακας με το σκήνωμα του αρχιεπισκόπου προηγήθηκαν ιεράρχες, αρχιμανδρίτες, πρεσβύτεροι και διάκονοι της Αρχιεπισκοπής, τιμητικά αγήματα του Στρατού και βρακοφόροι, ενώ αρχιμανδρίτες κρατούσαν τις τιμητικές διακρίσεις του αρχιεπισκόπου. Τη λάρνακα ακολουθούσαν ο πρωθυπουργός με τη σύζυγό του, οι αρχηγοί των κομμάτων, η στρατιωτική και θρησκευτική ηγεσία, αρχηγοί ξένων δογμάτων, στενοί συνεργάτες και συγγενείς του Μακαριστού αρχιεπισκόπου.
Η πομπή διέσχισε την οδό Μητροπόλεως, διέβη την πλατεία Συντάγματος όπου σταμάτησε για δύο λεπτά, συνέχισε προς τη λεωφόρο Βασιλίσσης Αμαλίας μέχρι τις Στήλες του Ολυμπίου Διός, πέρασε στην οδό Αθανασίου Διάκου και στην οδό Αναπαύσεως, και κατέληξε στο Α' Νεκροταφείο.
Στη διάρκεια της πομπής, πλήθος κόσμου έραινε τη σορό του αρχιεπισκόπου με λουλούδια και πολλοί ήταν εκείνοι που ακολούθησαν φανερά συγκινημένοι μέχρι την τελευταία του τον ιεράρχη.
«Σήμερα είναι μέρα λύπης, πόνου και σιωπής. Προσευχόμαστε ο μακαριστός να έχει πάει στον παράδεισο», ανέφερε ο μητροπολίτης Σπάρτης Ευστάθιος, ενώ ο μητροπολίτης Περιστερίου Χρυσόστομος είπε: «Πρέπει να δώσουμε σημασία στην ανθρωπιά παρά στα αξιώματα. Να κάνουμε μεγαλύτερο άνοιγμα στην κοινωνία».
Τέλος, ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος ανέφερε: «Όλοι εμείς, Εκκλησία και λαός, εκφράσαμε το σεβασμό και την τιμή στο μακαριστό αρχιεπίσκοπο. Ο Χριστόδουλος μας προσφέρει την ευλογία του και η Εκκλησία θα συνεχίσει το έργο του».
Στη Μητρόπολη η εξόδιος ακολουθία
Με τις τιμές, που αναλογούν σε αρχηγό κράτους και το σεβασμό, που ταιριάζει σε λαοφιλή εκκλησιαστικό ηγέτη, ολοκληρώθηκε στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, η εξόδιος ακολουθία για τον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Χριστόδουλο.
Η προσέλευση των επισήμων είχε ήδη αρχίσει από τις 9, ενώ τιμές απέδιδε μεικτό άγημα των τριών όπλων, που βρισκόταν από νωρίς παρατεταγμένο στον προαύλιο χώρο, έξω από την είσοδο του ναού.
Η ακολουθία άρχισε με την άφιξη του προέδρου της Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια, λίγο μετά τις 10, προεξάρχοντος του Οικουμενικού Πατριάρχη, Βαρθολομαίου και με την παρουσία του πρωθυπουργού, σύσσωμης σχεδόν της ελληνικής κυβέρνησης, εκπροσώπων των κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου, αντιπροσώπων των ξένων πρεσβειών στην Ελλάδα, προκαθημένων της ελλαδικής εκκλησίας και εκπροσώπων των υπολοίπων δογμάτων.
Καθ' όλη τη διάρκεια της ακολουθίας, αρχιεράρχες στέκονταν όρθιοι μπροστά στην Ωραία Πύλη του ναού, ντυμένοι στα επίσημα άμφια. Την ίδια ώρα, έξω από τη Μητρόπολη, χιλιάδες πιστών από κάθε γωνιά της χώρας, αλλά και από προορισμούς του εξωτερικού, όπου υπάρχει ομογένεια, που προσήλθαν για να απευθύνουν το ύστατο χαίρε στον μακαριστό αρχιεπίσκοπο και να τον συνοδεύσουν στην τελευταία του κατοικία, παρακολουθούσαν με κατάνυξη τη λειτουργία από τα μεγάφωνα.
Η λειτουργία διήρκεσε μία ώρα και ακολούθησαν επικήδειοι λόγοι από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τον εκπρόσωπο της εκκλησίας της Ελλάδας, μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο, τον εκπρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης, υπουργό Εθν. Παιδείας και Θρησκευμάτων, Ευρυπίδη Στυλιανίδη, τον εκπρόσωπο του ελληνικού κοινοβουλίου, πρόεδρό της Βουλής, Δημήτρη Σιούφα και τον δήμαρχο Αθηναίων, Νικήτα Κακλαμάνη.
Τα πνευματικά χαρίσματα του εκλιπόντος αρχιεπισκόπου, το λόγο και το έργο του προς τον στόχο της προσέγγισης εκκλησίας και λαού εξήρε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στον επικήδειό του, επισημαίνοντας ιδιαίτερα την εκτίμηση του Φαναρίου προς τον μακαριστό Χριστόδουλο και προσπερνώντας με τον τρόπο αυτό την όξυνση που παρουσιάστηκε την άνοιξη του 2004 στις σχέσεις των δύο ανδρών. «Μικρό διάλλειμα πικρίας, που θα περάσει για πάντα στη λήθη», χαρακτήρισε την ίδια περίοδο από την πλευρά του ο μητροπολίτης Άνθιμος. «Παναγιότατε, σας διαβεβαιώνω ότι ο αδερφός μας σας αγαπούσε, σας εσέβετο μέσα από τα φίλτρα της καρδιάς του και σας σκεπτόταν, και εσάς και όλους», τόνισε ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης.
Για «πολυσχιδή ποιμενάρχη που με το γλαφυρό, ευθύ του λόγο και την ασυμβίβαστη πράξη του, έφερε την εκκλησία κοντά στα λαό και ιδιαίτερα στη νεολαία», μίλησε ο Ευρ. Στυλιανίδης. «Ήταν ανοικτός και δεκτικός στις προκλήσεις των καιρών. Πίστευε στη νέα γενιά με την οποία επεδίωκε πάντα να βρίσκεται σε επικοινωνία με τη δική της γλώσσα. Μέριμνά του ήταν να φέρει τους νέους κοντά στην εκκλησία και τα κατάφερε», τόνισε ο υπουργός.
Τον οφειλόμενο φόρο τιμής «στον πνευματικό ηγέτη, που έθεσε τα σπάνια χαρίσματα και τη δύναμη της ψυχής του στο θρησκευτικό λόγο, στην εκκλησία, στο χρέος προς την κοινωνία», κατέθεσε ο πρόεδρος της Βουλής, Δ. Σιούφας, μεταφέροντας στον επικήδειό του μηνύματα οδύνης για την πρόωρη ενδημία του μακαριστού αρχιεπισκόπου, τα οποία διατύπωσαν οι εκπρόσωποι των κομμάτων στη σχετική έκτακτη συνεδρίαση της Βουλής. «Ενέπνευσε και καθοδήγησε πνευματικό έργο, που ξεπέρασε τα όρια της Ελλάδας. Μας εγκατέλειψε πρόωρα, αλλά άφησε έργο σε πλήρη ακμή, πλήρη εξέλιξη», τόνισε ο Δ. Σιούφας.
Την ευχή το έργο και το όραμα του μακαριστού ιεράρχη να βρει ισάξιους συνεχιστές και μιμητές διατύπωσε τέλος, ο δήμαρχος Αθηναίων, Ν. Κακλαμάνης. «Ως δεινός κυβερνήτης του πλοίου της εκκλησίας, την οδήγησες μακριά απ΄ την παραδοσιακή της εσωστρέφεια και το περιθώριο. Ήσουν ορμητικός, δυναμικός, πύρινος», τόνισε ο δήμαρχος Αθηναίων.
από ΑΠΕ-ΜΠΕ
